συμπίνειν, ἐνταῦθα μάλιστα δεῖ παρατετάχθαι πρὸς ‘ τὴν 1 μέγα σινομένην ἄνδρας αἰδῶ’ καὶ δυσωπίαν, τὰ τοῦ τραγικοῦ Κρέοντος λέγοντας
κρεῖσσον δέ μοι νῦν πρὸς ς1᾽ ἀπέχθεσθαι, ξένε, 2τὸ γὰρ ἀγροικίας φοβηθέντα δόξαν εἰς πλευρῖτιν ἢ φρενῖτιν ἐμβάλλειν ἑαυτὸν ἀγροίκου τινὸς ὡς ἀληθῶς [p. 304] ἐστι καὶ νοῦν οὐκ ἔχοντος οὐδὲ λόγον ἄνευ κύλικος καὶ κνίσης ἀνθρώποις ἐπιστάμενον ὁμιλεῖν. ἥ τε γὰρ παραίησις:;: ἂν τὸ ἐπιδέξιον καὶ τὸ ἀστεῖον ἔχῃ, οὐχ ἧττον ἔσται κεχαρισμένη τῆς συμπεριφορᾶς:
ἢ μαλθακισθένθ᾽ ὕστερον μέγα στένειν.