πῆ παρέβην; τί δ᾽ ἔρεξα; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη;1 τῷ δὲ δεισιδαίμονι καὶ σώματος ἀρρωστία πᾶσα καὶ
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
οὔτε τύχην οὔτε
καιρὸν οὔτε ἑαυτὸν ἀλλὰ πάντων τὸν θεὸν αἰτιᾶται, κἀκεῖθεν ἐπ᾽ αὐτὸν
ἥκειν καὶ [p. 412] φέρεσθαι ῥεῦμα δαιμόνιον ἄτης φησί, καὶ ὡς
οὐ δυστυχὴς ὢν ἀλλὰ θεομισής τις ἄνθρωπος ὑπὸ τῶν θεῶν κολάζεσθαι καὶ
δίκην διδόναι καὶ πάντα πάσχειν προσηκόντως δι᾽ αὑτὸν οἴεται. νοσῶν θ᾽ ὁ
ἄθεος ἐκλογίζεται καὶ ἀναμιμνῄσκεται
πλησμονὰς αὑτοῦ καὶ οἰνώσεις καὶ ἀταξίας περὶ δίαιταν ἢ κόπους
ὑπερβάλλοντας ἢ μεταβολὰς ἀέρων ἀήθεις καὶ τόπων, ἔπειτα προσκρούσας
ἐν πολιτείαις καὶ περιπεσὼν ἀδοξίαις πρὸς ὄχλον ἢ διαβολαῖς πρὸς
ἡγεμόνα τὴν αἰτίαν ἐξ αὑτοῦ καὶ τῶν: περὶ
αὑτὸν σκοπεῖ
1 Pythag. Carm Aur. 42
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.