This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
‘καὶ ταῦτα μέν’ ἔφην ‘ὥσπερ ἀντιφράγματά σοι κείσθω πρὸς τοὺς
ἄγαν πικροὺς καὶ κατηγορικοὺς ἐκείνους.
ἀναλαβόντες δ᾽ αὖθις ὥσπερ ἀρχὴν κλωστῆρος ἐν σκοτεινῷ καὶ πολλοὺς
ἑλιγμοὺς καὶ πλάνας ἔχοντι τῷ περὶ τοῦ θεοῦ λόγῳ, καθοδηγῶμεν
αὑτοὺς μετ᾽ εὐλαβείας ἀτρέμα πρὸς τὸ εἰκὸς καὶ πιθανόν, ὡς τό γε
σαφὲς καὶ τὴν ἀλήθειαν οὐδ᾽ ἐν οἷς
αὐτοὶ πράττομεν ἀσφαλῶς εἰπεῖν ἔχομεν: οἷον, διὰ τί τῶν ὑπὸ
φθίσεως ἢ ὑδέρου διαφθαρέντων τοὺς παῖδας εἰς ὕδωρ τὼ πόδε βρέχοντας
καθίζεσθαι κελεύομεν, ἕως ἂν ὁ νεκρὸς κατακαῇ; δοκεῖ γὰρ οὕτω τὸ
νόσημα μὴ μεθίστασθαι μηδὲ προσπελάζειν
αὐτοῖς. ἢ πάλιν, δι᾽ ἣν αἰτίαν, αἰγὸς τὸν ἠρυγγίτην 1 λαβούσης εἰς
τὸ στόμα, ὅλον ἐφίσταται τὸ αἰπόλιον, ἄχρι ἂν ἐξέλῃ προσελθὼν ὁ
αἰπόλος; ἄλλαι τε δυνάμεις ἁφὰς; ἔχουσαι καὶ διαδόσεις ἀπίστους 2
ὀξύτησι καὶ μήκεσι δι᾽ ἑτέρων εἰς ἕτερα περαίνουσιν.
ἀλλ᾽ ἡμεῖς τὰ κατὰ
τοὺς χρόνους διαλείμματα θαυμάζομεν οὐ τὰ κατὰ τοὺς τόπους. καίτοι
θαυμασιώτερον 3 εἰ, πάθους ἐν Αἰθιοπίᾳ λαβόντος ἀρχήν, [p. 444] ἀνεπλήσθησαν αἱ Ἀθῆναι καὶ Περικλῆς ἀπέθανε καὶ Θουκυδίδης
ἐνόσησεν, ἢ εἰ, Δελφῶν καὶ Συβαριτῶν γενομένων πονηρῶν, ἡ δίκη
φερομένη περιῆλθεν εἰς τοὺς παῖδας. ἔχουσι γάρ τινας αἱ δυνάμεις
ἀναφορὰς ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὰ πρῶτα
καὶ συνάψεις: ὧν ἡ αἰτία, κἂν ὑφ᾽ ἡμῶν ἀγνοῆται, σιωπῇ περαίνει
τὸ οἰκεῖον.’
Plutarch. Moralia. Gregorius N. Bernardakis. Leipzig. Teubner. 1891. 3.
The National Endosment for the Humanities provided support for entering this text.
This text was converted to electronic form by optical character recognition and has been proofread to a high level of accuracy.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.