Ἀναξανδρίδης Νηρεῖ:
Εὔβουλος Καμπυλίωνι:
τὴν τ᾽ εὐπρόσωπον λοπάδα ... ...
τοῦδε τοῦ θαλαττίου
Γλαύκου φέρουσαν εὐγενέστερον ...
λάβρακὰ θ᾽ ἑφθὸν ... ἅλμῃ μίαν.
Ἄμφις ἐν Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβαις:
ὁ πρῶτος εὑρὼν πολυτελὲς τμητὸν μέγα
γλαύκου πρόσωπον τοῦ τ᾽ ἀμύμονος δέμας
θύννου τὰ τ᾽ ἄλλα βρώματ᾽ ἐξ ὑγρᾶς ἁλὸς
Νηρεὺς κατοικεῖ τόνδε πάντα τὸν τόπον.
καὶ ἐν Φιλεταίρῳ:
γλαῦκοι δ᾽ ὅλοι, ῥαχιστὰ κρανίων μέρη
εὔσαρκα.
Ἀντιφάνης δ᾽ ἐν Κύκλωπι ὑπερακοντίζων τὸν τένθην Ἀρχέστρατόν φησιν
ἔχειν καθαρείως ἐγχελύδιόν τι καὶ
γλαυκινιδίου κεφάλαια καὶ λαβρακίου
τεμάχια. [p. 326]
ἔστω δ᾽ ἡμῖν κεστρεὺς τμητός,
νάρκη πνικτή, πέρκη σχιστή,
τευθὶς σακτή, συνόδων ὀπτός,
γλαύκου προτομή, γόγγρου κεφαλή,
βατράχου γαστήρ, θύννου λαγόνες,
βατίδος νῶτον, κέστρας ὀσφύς,
ψητταρικίσκος, μαινίς, καρίς,
τρίγλη, φυκίς:
τῶν τοιούτων μηδὲν ἀπέστω.