anonymi epigrammatici
ἀποφθέγματα τῶν ἑπτὰ σοφῶνἑπτὰ σοφῶν ἐρέω κατ᾽ ἔπος πόλιν, οὔνομα, φωνήν.
‘μέτρον μὲν’ Κλεόβουλος ὁ Λίνδιος εἶπεν ‘ἄριστον’ [p. 200]
Χίλων δ᾽ ἐν κοίλῃ Λακεδαίμονι, ‘γνῶθι σεαυτόν.’
ὃς δὲ Κόρινθον ἔναιε Χόλου κρατέειν Περίανδρος.
Πιττακός, ‘οὐδὲν ἄγαν’, ὃς ἔην γένος ἐκ Μυτιλήνης.
‘τέρμα δ᾽ ὁρᾶν βιότοιο’, Σόλων ἱεραῖς ἐν Ἀθήναις.
‘τοὺς πλέονας κακίους’ δὲ Βίας ἀπέφηνε Πριηνεύς,
‘ἐγγύην φεύγειν’ δὲ Θαλῆς Μιλήσιος ηὔδα.