133. ad Cornelium Vitellium
Barbara gens Latio nunquam satiata cruore,Cui fera vipereum torquet praecordia virus;
Iam cupit unanimes armare in bella sodales;
Sed frustra; non celsa prius styx abluet astra,
5Et Tartessiaco remeabit ab aequore Titan,
Quam subeant animum Corneli oblivia nostrum.
Te sine nulla mihi quaeretur gloria, nullus
Te sine surget honos; iuvenes domus una tenebit,
Una senes, nosque urna duos teget una sepultos.