1. alloquitur Musam suam et mandat, | ut adeat domum Maecenatis
Musa comes studiis et nostras conscia vires,O etiam ingenio Musa dicata meo,
Ecquid agis? Quid non ad Iani regia tendis
Culmina, cui claro fulget honore coma?
5An dubitas, quia sit lacero tua vestis amictu,
Tendat et ex humeris trita lacerna tuis?
Vade, nec observes quod pes tibi claudicet atque
Ne pudeat simili verba referre sono:
"Magne vir, Aonidum fautor, pia cura Sororum
10Et Tergestini gloria magna soli,
Te meus optata vates salvere salute
Iussit et optata condicione frui.
Nec cupit ille tuas iam iam describere laudes,
Ille negat tanti ferre laboris onus.
15Ignosces igitur nostris si carmina chartis
Misimus, Ausonios non bene docta pedes."
Haec dixisse sat est, addas nihil inde licebit:
Ni quoque erit visum dicere: "Vive, vale!"
Sed cave ne quatias ictu, mea Musa, potenti
20Limina, sunt tenui concutienda sono.
Vade age, carpe viam felix, te mobilis aura
Ducat, at in nostros sis reditura sinus.
2. ad libellum suum
Iam pervenimus usque ad umbilicum:Quid quaeris, liber, amplius vagari?
Iam iam sarcinulas tuas, libelle,
Si vis collige, vel foras recede.
3. Ioannes Ramus Andreae Rapicio
Cum bene Palladio deducta poemata nervoAtque tua vidi scripta notata manu:
"Felix illa dies, felicia carmina - dixi -,
Quae mihi notitiae causa fuere tuae."
5Undique nectareum spirant perfusa liquorem
Multaque nocturni signa laboris habent.
Perstringunt animum mira dulcedine nostrum
Et monstrant studiis lumen inesse tuis.
Te nisi divino correptum numine credo,
10Tam largo carmen flumine posse loqui.
Nec tamen hanc tibi tu laudem, aversatus, adoptas,
Et dicis: "Nostro nullus in ore lepos."
Et mihi concedis plusquam concedere fas est,
Ingenii sint haec signa modesta tui.
15Et virtus tantum tua me, studiumque relinquunt,
Quantum Virgilio maior Homerus erat.
Quod fuerat Flacco vates Thebanus, id omne,
Rapicaee, mihi deinde futurus eris.
Perge tuis longum nomen virtutibus addens,
20Commoda dum viridi flore iuventa viget,
Dumque illis aetas accomoda rebus et una
Indulgent votis resque locusque tuis.
Perge, precor, supraque isthaec caput erige saecla,
Infragilemque animum quo potes usque tene.
25Irrita Palladiae nec erit tibi cura Minervae,
Nec quoque erit studii gratia surda tui.
Et mihi - si quid habent temeraria pectora cordis -
Admonitus disces Attica verba loqui.
Sic tua, sic numquam tenebris damnata iacebit
30Fama, trahit magnos haec quoque cura viros.
Sic poteris doctum cantando aequare Maronem,
Quosque sibi vates Attica terra tulit.
Saepe tui posthac videam monumenta laboris,
Mitte precor studii pignora plura tui.
35Sic ego te credam Rami meminisse, vicissim
Sic elego tecum carmine saepe loquar.
Ipse meos inter posthac numerabere amicos
Atque mihi fratris nomine iunctus eris.
Ergo alii insidias et inania retia tendant;
40Non habet in stabili livor amore locum.
Convenit unanimi sursum contendere cursu
Plenaque amicitiae iungere vela novae,
Ut paribus provecta notis et ab obice crescat
Fortius atque ipso vulnere maior eat.
45Utque facis, Ramum studio complectere et istud
In memori fixum pectore nomen habe.
4. Andreas Rapitius Ioanni Ramo
Felix illa dies, felicia carmina, Rame,Quae iungunt solida pectora nostra fide!
Sunt levia haec forsan, quae tu miraris abunde,
Quae fuerant toties ingeniosa tibi.
5Carminibus decor omnis abest; minus artis in illis
Cernitur et nostro nullus in ore lepos.
Ah, quanto satius deducta poemata condis,
Cecropius proprio quantus in ore liquor!
Hicne tuos memorem cultus animique decora,
10Quae te caelicolis continuo insinuant?
Hic repetam nostrum Thesaeum foedus et illud
Nobile conceptae pignus amicitiae?
Virtutum series nimium prolixa tuarum
Me vetat exiles promere ab ore sonos.
15Vive memor nostri, Pylii superesque senectam;
Fulgeat optatis laetior aura tuis.
5. ad eundem
Rame, Palatinae cultor facunde Minervae,Rame, sodalicii gloria magna tui,
Ecquid adhuc nostros urges sine pondere versus?
Gestis incompositis ludere saepe notis?
5Condita disparibus numeris mea scripta requiris,
Claudicet alterno cum mea Musa pede?
Non ita: te nostrae nequeunt cantare Camenae,
Est mihi virtutis cognita fama tuae.
Edita facundae testatur gloria linguae,
10Dictaque Maeonio carmine digna cani.
Mentior? An vere es Ramos qui primus ad Istri
Duces laurigeras ex Helicone deas?
Vera cano, faveant pia numina vera canenti,
Praeferri poterunt saecula nulla tuis.
15Te tua nobilitat virtus et ad aethera tollit,
Haec ubi purpureas cingit honore comas.
Dii tibi dant epulas et quae tibi Troius adfert
Illita nectareo pocula melle virent.
Nota tua est probitas, sapientia, criminis expers
20Vita, per extremos non reticenda dies.
Quid, quod honoratis decorat te tota iuventus
Nominibus, cernas quae tibi fama venit?
Sunt laevia haec? Sunt digna parum? Nihil inde reportant?
Hoc mihi quod referat non leve numen adest.
25Plurima praetereo: cum iusta adoleverit aetas,
Plura feram Latio suspicienda pede.
Quid iuvat ampullas docti phalerasque Maronis
Mittere? Iudicio sint satis ista tuo.
Parce igitur nostris, cultissime Rame, Camenis,
30Parce per Aonias, numina sacra, deas.
Scisne quod Herculea nuper tua strinximus arte
Pectora, non ulla dissolvenda die?
Sic tua me virtus rapuit, sic metra canentem
Traxit et indocto rustica verba sono,
35Quod mihi tantarum tribuis praeconia laudum,
Rame, Medusaei gloria prima chori.
Nondum Pierios norunt mea carmina fontes,
Carmina perpetuis interitura focis.
Suggerit has laudes nimii tibi pignus amoris,
40O quotiens magnam parturit historiam!
Caecus amor laudis, sed dum tua scripta revolvo,
Miror inauditae dexteritatis opus.
Ditarunt Latias alii splendore Camenas,
Tendit et in laudes Graecia prona suas,
45Mantua Virgilio debet, Verona Catullo
Et loquitur vatem Corduba docta suum,
Peligni Nasone sonant, mihi parva locuto
Sit satis in vestras ire, redire manus.
Te quoque Virgilio comitem doctoque Catullo
50Fama dabit, nullo fessa futura die.
Perge age, Rame, tuae Latiae dare vela Minervae,
Laus erit aetherei digna favore poli.
Respice Maeonii caelestia carmina vatis,
Respice quam clarum nunc sibi nomen habent.
55Tu mihi calcar eris, Latiae ne signa relinquam
Pallados et Clarii numina sancta chori.
Ite igitur, Veneres, duri genus atque laboris,
Ite procul, cupidis taedia ferte viris.
Phoebe veni, plectrumque move citharamque sonoram,
60Accedat numeris barbitos apta meis.
Me iuvet ad cantum doctae secreta Minervae
Visere, Castalii qua latet unda chori.
Tu quoque iunge tuae vires animumque Thaliae
Nec pudeat placidis pandere vela notis.
65Non tibi diripiet latis tua nomina terris
Sera, licet soleat tollere cuncta, dies.
Clarus et argutos numeraberis inter olores,
Quos tulit in liquidis Mincius amnis aquis.
Felix sorte tua, laeto cui cernere vultu
70Fas erit Aoniae gaudia vera togae.
Scribere plura libet, cultissime Rame, sed ultra
Non libet ingratae taedia ferre morae.
Vive, vale: sic te longaevi Nestoris anni,
Sic videat quartus te sine labe nepos.
6. ad sidereum vatem Ennium Glatovinum
Ut tua tornati primum mihi carminis, Enni,Fama fuit multis cognita nominibus,
Pluraque Taurellus de te, mihi plura rogatus,
Dixit, amicitiae deditus ille meae.
5"Ecquid adhuc - tacitus dixi - mea vota morabor
Nec meus adiunget pignus amoris amor?"
Absit, et accepto calamo tibi protinus, Enni,
Protinus est digitis charta notata meis.
Nec puduit tantum gracili modo carmine vatem
10Visere, Castaliae quem coluere deae.
Nec te paeniteat nostras salutare Camenas,
Dum licet, encomiis vir bene nate tuis.
Haec volui, tunc plura feram, cum laetior aura
Fulserit; interea sit satis, atque vale.
7. Simon Ennius Glatovinus Andreae Rapitio
Quod mea magnifica commendas carmina laude,Siderei vatis me tituloque beas,
Non agnosco licet tua quod dat epistula nobis,
Attamen amplector pignus amicitiae.
5Illustri vates quia non sum nomine dignus
Nam mea barbarie lurida vena scatet.
Lucida conspicui declarant signa favoris,
Quae dederas dulci verba ligata stilo.
Ergo fidem nostram talem promitto futuram,
10Cum Pylade Argolici qualis Orestis erat
Aut quam Patroclo fidus servavit Achilles,
Ad Priami pugnans pergama celsa senis.
Hoc excelsa Dei faciet si dextra parentis,
Me patrio ut foveat pulchra Vienna sinu,
15Spondeo quod nudis praesenti tempore verbis,
Efficiam factis, dulcis amice, meis.
Utar in indocto non multis carmine verbis,
Maesta quod incertum mens mea carpit iter.
Ennius Andream longos ad Nestoris annos
20Longaevi ardenti vivere corde cupit.
8. ad Ennium responsio
Reddidit assiduus concepti cultor amoris,Taurellus, manibus scripta notata tuis.
Qualia, dii superi, Glatovinus carmina misit
Ennius? O quanto suspicienda sono?
5Quis te maior erit, quis te praestantior umquam
Esse queat? Latium quod tenet, unus habes.
Et tamen aversans laudis praeconia dicis
Quod tua barbariem lurida vena sapit.
Hoc nostrum dixisse fuit, sed novimus omnes,
10Novimus ingenii candida signa tui.
Quod fore Theseum nostrum promittis amorem,
Gaudeo: sint nostrae carbasa tuta rati.
Longior a nobis venisset epistula, sed iam
Festinat Latias nuntius ire vias.
9. ad Georgium Keuenhiller Germanum
Si mea Castalios libassent ora liquoresEt nostrum ornarent laurea serta caput,
Non tamen inde tuas dotes memorare, Georgi,
Possem, ni coeptis adsit Apollo meis.
5Ardua res haec est, tenui praeconia versu
Ludere, nec numeris est satis apta meis.
Te quoniam Pallas teneris adamavit ab annis,
Nunc etiam proprio te tenet illa sinu.
Tu virtute animi superas Deciosque Camillosque,
10Et vincis celebrem religione Numam.
In te summa nitet probitas, prudentia maior,
Haec solet in gremio sola latere tuo.
Aeneam pietate refers, gravitate Catonem
Atque caret cunctis mens tua flagitiis.
15Non te spurca Venus, non te rapit atra voluptas,
Pocula nulla vigent, alea foeda perit.
Sed quid tot numerem? Cur haec tibi scribimus? An non
Sunt mihi virtutis cognita signa tuae?
Donec erit stabilis tellus et mobilis unda,
20Non erit in nostro pectore falsus amor.
Dum lepus hirsutus, dum vulpes callida vivet,
Vivet et in nostro pectore firmus amor.
Plura referre libet mihi cum clementior aura
Riserit, interea, dulcis amice, vale.
10. ad Franciscum Keuenhiller
Huc ades, o Francisce, tuus te carmine vatesOrnat et in scriptis optat habere suis.
Non sunt Ausonio fateor laborata cothurno,
Quo manant docili Martia bella pede.
5Quid potius mittam, maiorane viribus audax?
Nolumus Icariis perdere nomen aquis.
Me male ceratas humeris adiungere pennas
Musa vetat, calamis officiosa meis.
Anne tuos referam cultus? An digna tuorum
10Stemmata? Num nostrae pignus amicitiae?
At velut in prato confidens virgo virenti,
Rivus ubi rauco murmure dulce sonat,
Quae varios niveo vernantes pollice flores
Carpit et Idaliis lilia mixta rosis,
15Quid primum mediumve locet statuatve supremum
Nesciat et numero copia maior adest,
Sic animus varias repetens ex ordine dotes,
Haeret et optatis ambigit ipse suis.
Quid prohibet tandem gracili te dicere versu,
20Sit licet ingenio res aliena meo?
Te mea Musa colit, te solum laurea Phoebi
Sola decet, faciat moribus ista suis.
Te Charites genuere sibi, doctaeque Sorores
Ornarunt manibus ora pudica suis.
25O quoties dixi, quot nam natura locavit,
Quot tribuit dotes corpore in exiguo?
Saepe ego te vidi ridentem, saepe loquentem;
Saepius in nostros verba referre iocos.
Protinus in medium solido depromis ab orsu
30Dicta, saporatos fundis ab ore sonos.
Nec dubito, modo fata sinant et Iuppiter aequus,
Quin superes Decios Scipiadumque decus.
Quis color ingenuus niveusque in fronte serena?
Qualis in aspectu luminibusque decor?
35Intendas animum studiis, sophiamque supremam
Obtine; virtutis praemia digna feres.
Vita brevis tempusque fugax, remeabile numquam,
Volvuntur rapidi, ceu rota prona, dies.
Vive, precor, felix columen, Francisce, Sororum;
40Dii tibi dent annos, cetera virgo Themis.
11. ad Scipionem Politum
Ingenio vir digne tuo, pia cura Sororum,Scipio, sit votis aura secunda tuis.
Ecquid agis? Liceat tecum modo ludere versu,
Sit licet incepto res aliena meo.
5Diceris quondam Romanae gloria linguae,
Diceris Latiae primus in arte lyrae.
Carmine Maeonides, mellito Tullius ore
Gaudeat; hoc omnes tu tibi sume pares.
Parce, precor, nostris numeris; tua maxima virtus
10Traxit in indoctos carmina nostra sonos.
12. ad illustrem comitem ab Hardech
Saepius indoluit, iuvenis clarissime, nostrumCarmen et in tanto Musa pudore silet,
Quod tua non potuit condigna nomina laude
Tollere et in vestrum scribere plura decus.
5Non tamen hinc poterit concepti pignus amoris
Nec solvi solida pectora iuncta fide.
13. parenti pientissimo
Fertur Idumaeam numquam succumbere palmam,Quin manet ingesto pondere recta magis.
Haec oneris patiens superas exurgit in auras
Vertice nec premitur mole gravata solo.
5Sic tuus est animus victor, pater optime, namque
Quo magis opprimitur, tollitur ille magis.
14. Iusto fratri suavissimo
Dicitur Herculeos, si vera est fama, laboresAlciden superis insinuasse deis.
Exemplum, Iustine, tenes, labor omnia vincit.
Suspicor hunc superos constituisse deos.
5Perge igitur, frater, Latiae dare vela Minervae;
Perge, precor, patriae, perge placere tuae.
15. de Marco Mantua Patavino, celeberrimo | iuris consulto et praeceptore
Plaudite Caesarei cultissima pectora iuris,Plaudite queis caelum cum Iovis arce patet.
Credite, non poterat Patavinae gloria sedis
Altius aeternum proposuisse caput.
5Cernitis ut pulsent proceres pressique clientes
Limina? Quid mirum? Nil prius orbis habet.
Hunc ego iustitiae dico legumque dynastem,
Hunc ego Romanae praemia ferre togae.
16. de Hieronimo Torniello iuris consulto
Prudentum responsa docet Torniellus et idemEnodat laqueos, Papiniane, tuos.
17. ad Matthaeum Mopham Gribaldum iuris consultum
Ingenio Gribalde vales, facundia et arte;Nunc age, si confles singula, numen eris.
18. ad Hieroninum Campi S. Petri Patavinum, | iuris consultum
Teque etiam nostrae cantabunt, Campe, Camenae;Quem colit Euganeum, patria terra, solum.
Est tibi culta tuis Academia semper alumnis;
Surgit ab eximio pectore tantus honos.
5Gratulor idcirco multum tibi, gratulor aevo,
Gratulor et patriae, floride Campe, tuae.
19. ad Martinum Bondenarium Ferrariensem, | iuris consultum
Iuris et aequarum vir consultissime legum,Austriacum placido qui regis ore solum:
Forsan ut incultos risit Democritus hortos,
Ridebis tenui carmina iuncta pede.
5Quid refert? Sit nulla meae facundia linguae,
Dummodo sit vatis gratia firma tui.
20. ad Melchiorem Chartularium, | iuris consultum Patavinum
Notitiae, vir docte, tuae me nuper adegitUsus in Ausonios cogere verba pedes.
Dicebam: "Desiste meas urgere Camenas,
Non sapiunt Latios carmina nostra sales."
5Tu tamen impatiens, nostros male conscius annos,
Quaeris ut indoctum proferat auctor opus.
Quid facerem? Neque enim nobis tua vota licebat
Spernere nec Musas contaminare meas.
Sit quodcumque velis, gracilem te auctore libellum
10En damus, at nostrum sume patrocinium.
21. ad eundem
Te ingenium, probitas, te par doctrina venustant:Singula quemque ornant, trina quid efficiunt?
22. Iosippo Phoebaeo iuris consulto
Quid mirum si Phoebus alit tua nomina? NamqueInnectit capiti Delphica serta tuo.
Ut gaudet celebris facundo Sparta Lycurgo,
Ut Senecam doctum Corduba docta colit,
5Utque Solona suum dociles mirantur Athenae,
Sic referet laudes patria terra tuas.
23. ad clarissimos iuvenes Petrum | et Simonem Kegleuizios, fratres
Quos primus iungebat amor, cum pulchra ViennaNos aleret, studiis terra dicata meis,
Nunc etiam Patavi rursus coniunxit et idem
Perpetuum certi pignus amoris erit.
24. ad Franciscum Zancarolum, patritium Venetum
Ah quotiens volui nostris te intexere chartis,Subtimuit nomen pagina nostra tuum.
Verebar fortasse tuas hoc carmine laudes
Laedere et obscuris contaminare notis.
5Parce, precor, tantum nostris, Francisce, Camenis,
Caelesti quoniam carmine dignus eras.
25. ad Lucium Frontonem, poetam laureatum
Fronto, Castalidum decus Sororum,Luci Fronto, meae decus Thaliae,
Iucundissime Fronto, qui mearum
Nugarum decus, euge, Fronto, nostrae
5Urbis deliciae, expetite Fronto:
Cognomen quo vis numero absolutum,
Seu Graece cupis aut cupis Latine,
Seu stricto pede seu cupis soluto,
Modis omnibus hinc et hinc decorum est.
10Salve, gloria magna, qui novenas
Musas barbarie eximis recenti.
Debemus tibi plurimum, fatemur,
Pro tam munere culto et eleganti.
Te divi bona multa promerentem,
15Servent Nestoreos precor per annos.
26. ad Bartolomeum Grifanium Venetum
Credite, non ludit facies, non ludit imago,Vultus ait studiis lumen inesse tuis.
Et nisi me fallit concepti pignus amoris,
Accedes Venetae gloria prima togae.
27. ad Vincentium Cattum Vicentinum
Ecquando, precor, optimum sodalem,Qui quondam tibi maxime favebat,
Doctis litterulis tuis revises,
Vincenti, decus unicum Sororum?
5Te iunxit mihi firmiore nexu
Phoebus, Castalidum chorus, Minerva,
Unum ex omnibus optimis amicis,
Uni ex omnibus optimo sodali.
Quem numquam sat amaverim, sed audin'?
10Ecquando, precor, optimum sodalem
Vincenti, decus unicum, revises?
28. ad eundem
Catte, decus patriae, cultissime Catte, Sororum,Catte, Palatini maxima cura chori,
Ecquid agis? Tentas gratos deducere versus?
Seu Latio dulces carmine inire modos?
5Ecquid adhuc nostri memor es? Solitusne recursat
Primus amor, Patavi cum mihi notus eras?
Quando erit, ut rursus viridi spatiemur in herba?
Quando erit ut varios promat uterque sales,
Victores ambo, victricia signa secutus
10Praemia, amicitia iunctus uterque pari?
Vive igitur felix, divi divumque Sorores
Te servent Pylios, Catte diserte, dies.
29. ad Lucam Petronium Iustinopolitanum
Candidissime flos scholasticorum,Quos aut Histrica protulit propago
Aut nutrit Patavina tota cohors,
Petroni comes optime, iocorum
5Qui admirator es unicus meorum,
Non est haec mihi vis aut haec facultas,
Tuas ut queat intonare laudes
Carmen debile, prorsus impolitum.
Te cantent alii, mihi sat esto,
10Si gratus tibi nunc queam videri.
30. ad Petrum Leonem Tergestinum
Qui tibi Iustinis fuerat coniunctus in oris,Hic ubi caeruleis Formio gaudet aquis:
Nunc quoque - quid mirum? - solito te observat amore,
Declarans veteris iura sodalicii.
31. ad Thomam Tarvisanum Cretensem
Dic age, quid maius possim promittere, Thoma,Nunc tibi quam certa pectora iuncta fide!
Istud amicitiae, fortunae cetera mando,
Hoc erit aeternum, cetera mortis erunt.
32. ad Nicolaum Bonomum Tergestinum
Tu quoque qui tantis patriam virtutibus laudas,Huc ades Aonio dignus honore coli,
Es mihi non falso coniunctus foedere et istud
Quod damus, aeterni pignus amoris habe.
33. ad Antonium Madero Cretensem
Antoni, mihi carior amicisQuot umquam colui, quot umquam habebo,
Sis felix, tibi cuncta dii secundent;
Olim te mea praedicare Clio
5Sumet, cum mihi carminis facultas
Maior creverit, interim valeto.
34. ad Stephanum Barbum Montoniensem
Vix bene de facie poteram tibi cognitus esse,Cum peteres Patavum qua rigat unda solum.
Lucida fraterni monstrasti signa favoris,
Digna mihi nullo dissolvenda die.
35. clarissimo puero Petro Mellitiano
Miror ubi tantas potuit natura locareDotes exiguo corpore conspicuas.
Scilicet illa suas venturi conscia vires
Contulit in laudes, Mellitiane, tuas.
36. ad Odoricum de Francischinis
Diceris Aonios quondam gustasse liquores:Hic tibi Pierii nectaris haustus erat.
37. ad Petrum Feram Iadertinum
Non ferus es, ferus ille fuit cognominis auctorQui tibi mendaci nomina fronte dedit.
Dicuntur Parcae, quod nulli parcere possunt,
Sic tua, crede mihi, nomina mite sonant.
38. ad Antonium Robba Mugiliensem
Invigilas semper studiis et Apollinis artesExcolis aetatis tempus in omne tuae.
Felices qui te talem genuere parentes,
Quaeque sibi talem patria terra tulit.
39. de Ioanne Barbo Pollensi
Credimus aethereas longo certamine divasAnte suum quondam disseruisse Iovem,
Quae prior ex illis Barbum sibi vendicet et quae
Iure queat proprios nobilitare sinus.
5Divitias Iuno, nitidam Venus aurea formam,
Pallas: "Ego huic pectus, si meus esse velit."
Iuppiter ex alto: "Quid nam contenditis?" inquit,
"Sit satis: huic maius cum dabo, noster erit."
40. ad Iacobum Romanum
Ut tua promissos prudentia cana capillosOrnat et aspectum forma verenda tuum,
Romanus poteris Romanam tradere linguam
Verius in populo quam faciunt alii.
5Roma tibi patria est, fucatos neglige morsus,
Quis ferat armatas in tua tela manus?
41. ad Ioannem Baptistam Roscium
Ut, Baptista, tuae primum facundia linguaeNota fuit Musis, vir bene nate, meis:
"Felices populos, felices - diximus - oras,
Felices, ferulam, qui subiere tuam."
5Saecula non adiment nomen diuturna sub aevo,
Claraque post cineres fama futura tua est.
Macte animi qui tanta paras dare commoda nostris
Civibus: hinc laus est, hinc tibi summus honos.
42. d Ambrosium Phoebeum, olim praeceptorem suum
Quos tibi debebam, dignissima dona, labores,Reddo libens curae, Phoebe diserte, tuae.
Te duce Castalios licuit mihi visere fontes,
Te licuit dubias ire, redire vias.
5Tu mea Phoebeis ornasti tempora sertis,
Tu dederas animo praemia digna meo.
At tibi dat Musa haec, quod si maiora liceret,
Aureus in chartis conspicerere meis.
43. Christianorum invocatio
Nate Dei, qui verus honos, qui cuncta creasti,Qui sapiens, qui sola salus, qui tramite certo
Et caelum terramque regis, quique omnia nosti:
Sis felix nostrasque preces mitissimus audi.
5Conscius humanis curis, pia vota tuorum
Te teneant, nostrae praefer modo lumina vitae.
Et doceas quantum distent mundana supernis
Munera; consortes, divinae conditor aurae,
Assere, continuo qui te observantque coluntque.
10Adice principibus mentem, quo crimina noscant,
Quoque homines plectant tendendis fraudibus aptos:
Iustitiae studiis pronos tueantur et iidem
Examen trutinae perpendant iusque piumque.
Insidias averte procul, depelle pericla,
15Insere compositam pacem, fera bella gerentes
Hostilesque minas et forti iurgia dextra
Comprime; vim saevam valida compesce catena
Et generis miserere tui, miserere tuorum.
Quod te per mortemque tuam, per probra, crucemque et
20Spinea serta precor, quae pro me passus inique es,
Effice, namque potes, miserosque a limine mortis
Restituas: quid nam sine te, quid possumus omnes?
Tu nostri via, vita, salus, pia cura, levamen,
Te colimus, te tota cohors veneratur, adorat,
25Tu genus humanum serva; pia vota secundet
Numinis aura tui. Nostris te condimus ipsum
Solum animis, sine te nox anxia, flebilis hora,
Nate Dei, spes sola mei, rata vota precantum
Effice iam tandem precibusque inflectere nostris.
44. ad Musas
Non mea Phoebeas cupiunt iam tempora lauros,Sertaque non nostrae praemia frontis erunt,
Sed sat erit si caeruleas Medoacus undas
Porrigat, ut liquidis ora rigentur aquis.
5Vivite felices, quondam mea cura, labores;
Vivite, Castaliae, numina sacra, deae.
Hactenus Aonios libuit tentare recessus,
Nec pudet in vestros concinuisse choros.
Carminibus potiora sequar: dii coepta secundent.
10En do militiae nomina, Balde, tuae.
