8. ad Lelium suum
Contigit exstinctum qui suscitet ortulus ignemDulcia preteriti renovans suspiria vite,
Sive tibi verni qui pingunt gramina flores,
Sive per estatem mediam, dum summa tenet sol,
5Umbra frequens, sive autumno tibi dulcia poma,
Sive tibi aprici placeant sub frigore soles,
Sive magis volucrum dulces per opaca querele
Pictaque terga iuvent. Illic regina canentum
Phebeium Philomela canit; sed parva volucris
10Gutture mellifluo superat, quam sepe per umbram
Dum sequor aeria latitantem fronde notavi.
Mira avis effigies, verum sibi reddere nomen
Nescio; tu lecta fortassis imagine reddes:
Nigra caput, sed glauca latus, sub palmite gaudens
15Ludere pampineo; non maior corporis usquam
Spiritus exigui et mulcere potentior aures.
Hec michi dum tepidam assidue sub corde favillam
Singula concutiunt, incendia nota pavesco.
Desieram, iam tempus erat; tamen omnia rursum
20Contrahit arma dolens aurataque tela Cupido.
Vidi ego seu levi tergentem spicula saxo,
Seu digito attrite tentantem cuspidis iras;
Vidi ego letiferos tendentem molliter arcus
Innixumque genu modo cornua curva prementem
25Et modo vulnificos agitantem pollice nervos.
Quo fugiam? quid agam, si nec maria alta nec Alpes
Nec longe valuere more? Iam lenior etas
Incipit et pacem pharetratum poscimus hostem.
Abnegat ingeminans bellum, mirumque relatu,
30Omnibus ecce locis atque omnibus improbus horis
Hostis adest volucer; nec me trepidare negabo
Ne vetus ille nova rescindat arundine vulnus;
Tam sibi multa favent. Partes vel sola locorum
Ipsa facit facies; avium sic cantibus obstat
35Aura loquax gratoque color sic blandus odori,
Frondibus herbarum species et floribus herbe,
Lilia narcisso, violisque rosaria certant.
Quid loquar aut viridi riparum in gramine molles
Accubitus teneroque leves, in gramine somnos?
40Quid strepitum fugientis aque flexusque sonoros,
Carmina quid dulcesque modos, quos nocte serena,
Quos oriente die vel quos moriente decora
Concinit angelico trans rivum murmure Nimpha
Ethereos motura deos iaculumque tonanti
45Excussura Iovi rigidumque adamanta modestis
Effractura oculis, lesi quibus ampla potestas
Cordis inest taciteque faces et conscius ardor,
Unde iacit flammas et tinctas igne sagittas
Ille puer nostroque levis circumvolat orto?
50Hec memini et meminisse iuvat; scit cetera nutrix.
