5. in eodem plausu: | ad Cippicum Iadriensem praesulem gratulatio
Iam longa quanvis attulit secum diesOblivionem saepe rerum desidem,
Antistes alme virque quam doctissime,
Tui memoria pertinax semper tamen
5Mihi resedit sede mentis intima.
Ut flore quondam te iuventae in optimo
Vigere studiis litterarum vidimus
Ac dehinc honesta prosequentem maximos
Et liberali servitute Principes,
10Ut mox adeptum te brevi percepimus
Opes, honores ac laborum praemia.
Tum gratulabar, sed tacens tamen, tibi
Bonis quod ultro sic faverent sydera.
At nunc quid unus maximis in omnium
15Tacere possim plausibus, cum proxime
Tuus supremum principum Princeps decus
Domum revertens expetitus omnibus
Insedit alto principatus culmine,
Cui christiana pareat res publica
20Et Roma sanctum proferat vetus caput,
Frequensque ad inferos manus Quiritium
Fama locati tam decenter muneris
Non usitato perfruantur gaudio?
At qui supernas incolae sedes tenent
25Nobis favere iam libenter annuant,
Quod rite ducti legibus, tandem bono
Boni volentes degimus sub Principe.