6. ad Nicolaum Scarampam
Est locus, haud procul Etrusca qui distat ab urbe,Relligione sacer, quem pia turba colit.
Hic viret horrenti lucus densissimus umbra,
Plurima quem circum laurea silva tegit.
5In medio tumuli vivo de caespite surgit
Christiferae pendens ara dicata cruci.
Huc ego me meditans, ut fit, cum forte tulissem,
Poneret ut curas mens ibi fessa graves,
Admonitus specie nemoris specieque sacelli,
10Quod mihi Cirrhaei numinis instar erat,
O mentem, dixi, nobis inspiret Apollo,
Qua modo Scarampae carmina pauca canam,
Sed sibi par simili possint quae munere donum
Reddere fatidico vaticinata sono.
15Vix ea finieram, vix sum pia verba locutus,
Vix pia sunt cupido vota peracta mihi,
Cum sacer hic tremuit tumulus flectensque cacumen
Contigit herbosam vertice laurus humum
Adventante deo, Phoebus nam forte nitentes
20Haec mihi dicturus sistere iussit equos:
Sit licet hoc magnum, quod poscis, Nalde, nec ullum
Mortalem deceat seriem novisse futuri,
Abnegat id quoniam, latum qui sustinet orbem,
Vixque sinit natum rerum me noscere causas
25Neve potest quisquam praeter me nosse deorum,
Unde fit, ut solus valeam praedicere sortes
Instantis fati casusque referre futuros.
Attamen a nobis Scarampae carmina magno,
Quod petis, ut sacro possis rescribere vati,
30Nunc optata feres, nunc evolvisse licebit,
Quod latet, et nostri diceris numinis augur.
At tu vera refer, ne quis te dicere falsum
Possit et in tanto mentitum pondere rerum.
Noras iam pridem, sacri quem cardinis ordo
35Ornavit primum, cuius vulgata per orbem
Fama nitet, plures potuit qui solus in annos
Sustinuisse satis magnarum pondera rerum,
Maximus Eugenius Petri dum tractat habenas.
Hunc fore vaticinor, terna cui mitra corona
40Debeat insignem meritis iam cingere frontem.
Ullo nec tantum sese iactabit alumno
Urbs Patavi, magnum mea lux dum circuet orbem,
Egregios fuerit quamvis complexa nepotes.
Hic rem Romanam nec longo tempore primus
45Componet Teucrosque ruet nova bella gerentes,
Ultima vel referens inimico ex hoste tropaea.
Ah, quantos planctus edet gens barbara, quantos
Victa dabit gemitus, undantes sanguine fossas
Cum cernet summumque immensae stragis acervum?
50Tunc gemini fratres venient, duo fulmina belli,
Quos Scarampa domus genuit, quibus ille duobus
Committet belli primas; sic fidus uterque
Ductabit longas acies magnosque triumphos
Inde domum referet, sed tu, cui nomen in aevum
55Traditur e Graio deductum nomine victor,
Primus eris, clarum cui dat victoria nomen,
Primus tu palmas referes, Nicolae, perennes
Pontifici summo, qui te, cum viderit unum,
Credere cui possit dubio res Marte gerendas,
60Ductorem primum faciet primusque tuorum
Contundes populos insano Marte furentes.
Proxima post capiet frater loca, proximus illi
Continuo nitidis alacer fulgebit in armis.
Sic memores ambo priscae virtutis avorum
65Insigni cupient vitam pro laude pacisci.
At tu, Nalde, novis venient cum tempora fatis,
Haec cum Parcarum iussu concessa gerantur,
Me duce concipies magnas in pectore curas,
Pontificis primas describes carmine laudes,
70Ut latum Christi sub leges miserit orbem
Barbaricasque sacro delerit robore turmas.
Hinc Scarampa domus veniet tibi cura secunda
Et partos referes gemina virtute triumphos.
