ῥοδῆς τε καλὸν ἄνθος.Ἀρίσταρχος δὲ καὶ τὸν καρπὸν καὶ τὸ δένδρον ὁμοίως προφέρεται κατ᾽ ὀξεῖαν τάσιν. Φιλόξενος δ᾽ ἀμφότερον περισπᾷ. Εὔπολις ῾I 274 K':'
... ἀπολεῖς με, ναὶ μὰ τὴν ἀμυγδαλῆν.Ἀριστοφάνης ῾I 542 K':'
ἄγε νυν τὰς ἀμυγδαλᾶς λαβὼνΦρύνιχος ῾I 386 K':'
τασδὶ κάταξον τῇ κεφαλῇ σαυτοῦ [λίθῳ].
ἀμυγδαλῆ τῆς βηχὸς ἀγαθὸν φάρμακον.ἄλλοι δὲ ἀμυγδαλὰς ὡς καλάς. Τρύφων δὲ ἐν Ἀττικῇ προσῳδίᾳ ῾fr. 13 V' 'ἀμυγδάλην μὲν τὸν καρπὸν βαρέως, ὃν ἡμεῖς οὐδετέρως ἀμύγδαλον λέγομεν, ἀμυγδαλᾶς δὲ τὰ δένδρα, κτητικοῦ παρὰ τὸν καρπὸν ὄντος τοῦ χαρακτῆρος καὶ διὰ τοῦτο περισπωμένου. ὅτι Πάμφιλος ἐν Γλώσσαις μουκηροβαγόν φησι καλεῖσθαι τὸν καρυοκατάκτην ὑπὸ τῶν Λακώνων ἀντὶ τοῦ ἀμυγδαλοκατάκτην: μουκήρους γὰρ Λάκωνες καλοῦσι τὰ ἀμύγδαλα.