Hrómundar saga Gripssonar
Guðni Jónsson and Bjarni Vilhjálmsson, Ed.

SÁ konungr réð fyrir Görðum í Danmörk, er Óláfr hét. Hann var sonr Gnóðar-Ásmundar. Hann var maðr frægr. Bræði tveir, Kári ok Örnúlfr, váru landvarnarmenn konungs, hermenn miklir. Þar bjó einn ríkr bóandi. Sá hét Gripr. Hann átti þá konu er Gunnlöð hét, dóttir Hróks ins svarta. Þau áttu níu sonu, er svá hétu: Hrólfr, Haki, Gautr, Þröstr, Angantýr, Logi, Hrómundr, Helgi, Hrókr. Þeir váru allir efniligir menn. Þó var Hrómundr fyrir þeim öllum. Hann kunni eigi at hræðast. Hann var augnafagr, hárbjartr ok herðamikill, mikill ok sterkr, líktist mjoök Hróki, móðurföður sínum. Með konungi váru tveir menn. Hét einn Bíldr, annarr Váli. Þeir váru illir ok undirförulir. Konungr matti þá mikils. Eitt sinn helt Óláfr konungr austr fyrir Noreg með her sinn, ok heldu at Úlfaskerjum, herjuðu ok lágu við eitt eyland. Konungr býðr Kára ok Örnúlfi at ganga upp á eyjuna ok vita, hvárt þeir sæi engi herskip. Þeir gengu upp á landit ok litu sex herskip undir hömrum nokkurum. Þar var einn dreki allskrautligr. Kári kallar til þeira ok spyrr, hverr fyrir skipunum réði. Einn dólgr stóð upp á drekanum ok kvaðst Hröngviðr heita, -- "eða hvert er nafn þitt?" Kári sagði til sín ok síns bróður ok mælti: "Ek veit engan verri en þik, ok þar fyrir skal ek höggva þik í smá stykki." Hröngviðr mælti: "Ek hefi herjat sumar ok vetr í þrjú ok þrjá tigi ár ok háð sex tigi orrostur ok fengit jafnan sigr. Mitt sverð heitir Brynþvari, er aldri hefir sljóvgazt. Kom þú hér á morgun, Kári, ek skal slíðra hann í þínu brjósti." Kári kveðst eigi bila mundu. Hröngviðr mátti kjósa hvern dag mann fyrir sverðsins oddi.