[15]
Quonam modo?
Quia, si mors1 etiam mortuis miserum esset, infinitum quoddam et sempiternum malum haberemus in
vita;2 nunc video calcem, ad quam cum sit decursum,
nihil sit praeterea extimescendum. sed tu mihi videris
Epicharmi,3 acuti nec insulsi4 hominis ut Siculi, sententiam sequi.
Quam? non enim novi.
Dicam, si potero, Latine. scis enim me Graece loqui
in Latino sermone non plus solere quam in Graeco
Latine.
Et recte quidem. sed quae tandem est Epicharmi5 ista
sententia?
“E/mori nolo/,6 sed me esse mo/rtuum nihil7 ae/stimo.
”
Iam adgnosco8 Graecum.9 sed quoniam coëgisti, ut
concederem, qui mortui essent, eos miseros non esse,
perfice, si potes, ut ne moriendum quidem esse miserum putem.
This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Tusculanae Disputationes. M. Tullius Cicero. M. Pohlenz. Leipzig. Teubner. 1918.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.