This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
36.
cum haec toto ex concilio certatim
omnes vociferarentur, ad Philippum quoque procul
stantem vox est perlata.
[2]
itaque a Quinctio petit, ut
rem totam in posterum diem differret: profecto aut
persuasurum se aut persuaderi sibi passurum.
[3]
litus
ad Thronium colloquio destinatur. eo mature conventum est. ibi Philippus primum et Quinctium et
omnis qui aderant rogare, ne spem pacis turbare vellent,
[4]
postremo petere tempus, quo legatos mittere
Romam ad senatum posset: aut iis condicionibus se
pacem impetraturum aut quascumque senatus dedisset
leges pacis accepturum.
[5]
id ceteris haudquaquam
placebat: nec enim aliud quam moram et dilationem
ad colligendas vires quaeri;
[6]
Quinctius verum id futurum fuisse dicere, si aestas et tempus rerum gerendarum esset; nunc hieme instante nihil amitti dato
spatio ad legatos mittendos;
[7]
nam neque sine auctoritate senatus ratum quicquam eorum fore, quae cum
rege ipsi pepigissent, et explorari, dum bello necessariam quietem ipsa hiems daret, senatus auctoritatem
posse. in hanc sententiam et ceteri sociorum principes concesserunt;
[8]
indutiisque datis in duos menses,
et ipsos mittere singulos legatos ad senatum
[p. 89]
edocendum, ne fraude regis caperetur, placuit.
[9]
additum
indutiarum pacto, ut regia praesidia Phocide ac Locride extemplo deducerentur.
[10]
et ipse Quinctius cum
sociorum legatis Amynandrum, Athamanum regem,
ut speciem legationi adiceret, et Q. Fabium—uxoris
Quincti sororis filius erat—et Q. Fulvium et Ap.
Claudium misit.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.