This text is part of:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
29. postquam vero coacta omnis multitudo
eadem illa audivit, adeo saevitia imperii atque
indignitate animi exasperati sunt ut, si in pace
fuissent, illo impetu irae concitari potuerint ad
[p. 242]
bellum.
[2]
ad iram accedebat et difficultas eorum,1 quae imperarentur (quonam modo enim utique
[3?]
regem Amynandrum se tradere posse?) et spes forte
oblata, quod Nicander eo ipso tempore ab rege Antiocho veniens implevit expectatione vana multitudinem, terra marique ingens parari bellum.
[4]
duodecimo is die quam conscenderat navem, in Aetoliam
perfecta legatione rediens Phalara in sinu Maliaco
tenuit.
[5]
inde Lamiam pecuniam cum devexisset,
ipse cum expeditis prima vespera inter Macedonum
Romanaque castra medio agro, dum Hypatam notis
callibus petit, in stationem incidit Macedonum
deductusque ad regem est nondum convivio dimisso.
[6]
quod ubi nuntiatum est, velut hospitis, non hostis
adventu motus Philippus accumbere eum epularique
iussit,
[7?]
atque inde dimissis aliis, solum retentum,
ipsum quidem de se timere quicquam vetuit,
[8?]
Aetolorum prava consilia atque in ipsorum caput
semper recidentia accusavit, qui primum Romanos,
deinde Antiochum in Graeciam adduxissent.
[9]
sed
praeteritorum, quae magis reprehendi quam corrigi
possint, oblitum se non facturum, ut insultet adversis
rebus eorum;
[10]
Aetolos quoque finire tandem adversus
se odia debere, et Nicandrum privatim2 eius diei, quo servatus a se foret, meminisse.
[11]
ita datis qui in tutum eum prosequerentur, Hypatam Nicander
consultantibus de pace Romana supervenit.
[p. 244]
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.