Euripides, Iphigenia in Tauris
Gilbert Murray, Ed.

Ἰφιγένεια

οἶσθά νυν ἅ μοι γενέσθω;

Θόας
σὸν τὸ σημαίνειν τόδε.

Ἰφιγένεια

δεσμὰ τοῖς ξένοισι πρόσθες.

Θόας
ποῖ δέ σ᾽ ἐκφύγοιεν ἄν;

Ἰφιγένεια

1205πιστὸν Ἑλλὰς οἶδεν οὐδέν.

Θόας
ἴτ᾽ ἐπὶ δεσμά, πρόσπολοι.

Ἰφιγένεια

κἀκκομιζόντων δὲ δεῦρο τοὺς ξένους —

Θόας
ἔσται τάδε.

Ἰφιγένεια

κρᾶτα κρύψαντες πέπλοισιν.

Θόας
ἡλίου πρόσθεν φλογός.

Ἰφιγένεια

σῶν τέ μοι σύμπεμπ᾽ ὀπαδῶν.

Θόας
οἵδ᾽ ὁμαρτήσουσί σοι.

Ἰφιγένεια

καὶ πόλει πέμψον τιν᾽ ὅστις σημανεῖ —

Θόας
ποίας τύχας;

Ἰφιγένεια

1210ἐν δόμοις μίμνειν ἅπαντας.

Θόας
μὴ συναντῷεν φόνῳ;

Ἰφιγένεια

μυσαρὰ γὰρ τὰ τοιάδ᾽ ἐστί.

Θόας
στεῖχε καὶ σήμαινε σύ —

Ἰφιγένεια

μηδέν᾽ εἰς ὄψιν πελάζειν.

Θόας
εὖ γε κηδεύεις πόλιν.

Ἰφιγένεια

καὶ φίλων γ᾽ οὓς δεῖ μάλιστα.

Θόας
τοῦτ᾽ ἔλεξας εἰς ἐμέ.

Ἰφιγένεια

...

Θόας
ὡς εἰκότως σε πᾶσα θαυμάζει πόλις.

Ἰφιγένεια

1215σὺ δὲ μένων αὐτοῦ πρὸ ναῶν τῇ θεῷ —

Θόας
τί χρῆμα δρῶ;

Ἰφιγένεια

ἅγνισον πυρσῷ μέλαθρον.

Θόας
καθαρὸν ὡς μόλῃς πάλιν.

Ἰφιγένεια

ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ ἔξω περῶσιν οἱ ξένοι —

Θόας
τί χρή με δρᾶν;

Ἰφιγένεια

πέπλον ὀμμάτων προθέσθαι.

Θόας
μὴ παλαμναῖον λάβω.

Ἰφιγένεια

ἢν δ᾽ ἄγαν δοκῶ χρονίζειν —

Θόας
τοῦδ᾽ ὅρος τίς ἐστί μοι;

Ἰφιγένεια

1220θαυμάσῃς μηδέν.

Θόας
τὰ τῆς θεοῦ πρᾶσσ᾽ — ἐπεὶ σχολή — καλῶς.

Ἰφιγένεια

εἰ γὰρ ὡς θέλω καθαρμὸς ὅδε πέσοι.

Θόας
συνεύχομαι.

Ἰφιγένεια

τούσδ᾽ ἄρ᾽ ἐκβαίνοντας ἤδη δωμάτων ὁρῶ ξένους
καὶ θεᾶς κόσμους νεογνούς τ᾽ ἄρνας, ὡς φόνῳ φόνον
μυσαρὸν ἐκνίψω, σέλας τε λαμπάδων τά τ᾽ ἄλλ᾽ ὅσα
1225προυθέμην ἐγὼ ξένοισι καὶ θεᾷ καθάρσια.
ἐκποδὼν δ᾽ αὐδῶ πολίταις τοῦδ᾽ ἔχειν μιάσματος,
εἴ τις ἢ ναῶν πυλωρὸς χεῖρας ἁγνεύει θεοῖς
ἢ γάμον στείχει συνάψων ἢ τόκοις βαρύνεται,
φεύγετ᾽, ἐξίστασθε, μή τῳ προσπέσῃ μύσος τόδε.
1230

ὦ Διὸς Λητοῦς τ᾽ ἄνασσα παρθέν᾽, ἢν νίψω φόνον
τῶνδε καὶ θύσωμεν οὗ χρή, καθαρὸν οἰκήσεις δόμον,
εὐτυχεῖς δ᾽ ἡμεῖς ἐσόμεθα. τἄλλα δ᾽ οὐ λέγουσ᾽, ὅμως
τοῖς τὰ πλείον᾽ εἰδόσιν θεοῖς σοί τε σημαίνω, θεά.