Euripides, Bacchae
Gilbert Murray, Ed.

Πενθεύς

πέπονθα δεινά: διαπέφευγέ μ᾽ ὁ ξένος,
ὃς ἄρτι δεσμοῖς ἦν κατηναγκασμένος.
ἔα ἔα:
645ὅδ᾽ ἐστὶν ἁνήρ: τί τάδε; πῶς προνώπιος
φαίνῃ πρὸς οἴκοις τοῖς ἐμοῖς, ἔξω βεβώς;

Διόνυσος

στῆσον πόδ᾽, ὀργῇ δ᾽ ὑπόθες ἥσυχον πόδα.

Πενθεύς

πόθεν σὺ δεσμὰ διαφυγὼν ἔξω περᾷς;

Διόνυσος

οὐκ εἶπον--ἢ οὐκ ἤκουσασ--ὅτι λύσει μέ τις;

Πενθεύς

650τίς; τοὺς λόγους γὰρ ἐσφέρεις καινοὺς ἀεί.

Διόνυσος

ὃς τὴν πολύβοτρυν ἄμπελον φύει βροτοῖς.

Πενθεύς


*

Διόνυσος

ὠνείδισας δὴ τοῦτο Διονύσῳ καλόν.

Πενθεύς

κλῄειν κελεύω πάντα πύργον ἐν κύκλῳ.

Διόνυσος

τί δ᾽; οὐχ ὑπερβαίνουσι καὶ τείχη θεοί;

Πενθεύς

655σοφὸς σοφὸς σύ, πλὴν ἃ δεῖ σ᾽ εἶναι σοφόν.

Διόνυσος

ἃ δεῖ μάλιστα, ταῦτ᾽ ἔγωγ᾽ ἔφυν σοφός.
κείνου δ᾽ ἀκούσας πρῶτα τοὺς λόγους μάθε,
ὃς ἐξ ὄρους πάρεστιν ἀγγελῶν τί σοι:
ἡμεῖς δέ σοι μενοῦμεν, οὐ φευξούμεθα.

Ἄγγελος

660Πενθεῦ κρατύνων τῆσδε Θηβαίας χθονός,
ἥκω Κιθαιρῶν᾽ ἐκλιπών, ἵν᾽ οὔποτε
λευκῆς χιόνος ἀνεῖσαν εὐαγεῖς βολαί.

Πενθεύς

ἥκεις δὲ ποίαν προστιθεὶς σπουδὴν λόγου;

Ἄγγελος

βάκχας ποτνιάδας εἰσιδών, αἳ τῆσδε γῆς
665οἴστροισι λευκὸν κῶλον ἐξηκόντισαν,
ἥκω φράσαι σοὶ καὶ πόλει χρῄζων, ἄναξ,
ὡς δεινὰ δρῶσι θαυμάτων τε κρείσσονα.
θέλω δ᾽ ἀκοῦσαι, πότερά σοι παρρησίᾳ
φράσω τὰ κεῖθεν ἢ λόγον στειλώμεθα:
670τὸ γὰρ τάχος σου τῶν φρενῶν δέδοικ᾽, ἄναξ,
καὶ τοὐξύθυμον καὶ τὸ βασιλικὸν λίαν.

Πενθεύς

λέγ᾽, ὡς ἀθῷος ἐξ ἐμοῦ πάντως ἔσῃ.
τοῖς γὰρ δικαίοις οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών.
ὅσῳ δ᾽ ἂν εἴπῃς δεινότερα βακχῶν πέρι,
675τοσῷδε μᾶλλον τὸν ὑποθέντα τὰς τέχνας
γυναιξὶ τόνδε τῇ δίκῃ προσθήσομεν.