previous next

Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics



Κεφ. ισ᾽. περὶ Καχεξίης.

ξυμπάντων ὁμοῦ παθέων καχεξίη τροπή. ἅπασαι γὰρ αἱ νοῦσοι τῆσδε ἀποτόκοι. ἀτὰρ καὶ ἥδε μούνη ἄνευθεν τῶν ἄλλων, φαρμάκων ἐπίδοσιν ἔχουσα πολλὴν, ἰλυώδεα κατὰ πρώτιστα γίγνεται πάθος.1 καὶ ἕξις μὲν κακὴ σχέδιος ξυνὴ πάντων, καὶ ξυμπτώματα πολλὰ, καὶ οὔνομα τόδε ξύμβολον: ἰσχνότης δὲ ὦχρος οἷδος καὶ εἴ τι ἕτερον πρόσκαιρον ἀνὰ τὸ σῶμα: καχεξίη δὲ ἑνὸς μεγάλου πάθεος ἰδέη, καὶ τοῦδε τοὔνομα : γὰρ τοῦ ἀνθρώπου ἐς τὰ πάντα εὐεξίη, καὶ ἐς πέψιν ἐς ἀνάδοσιν αἵματος γέννα: ἠδὲ πᾶν ἔργον φύσιος, ἐφ᾽ οἷσι εὔπνοια, εὐτονίη, εὐχροίη, τὸ πρόσθεν ὑγείη. ἢν δὲ ἐς ἀσθενίην κακοχυμίης φύσις τραπῇ, τόδε ἐστὶν καχεξίη.

νοῦσος ἥδε δυσαλθὴς, ἠδὲ μήκιστον κακόν. καὶ γὰρ [p. 86] τίκτεται χρόνῳ μακρῷ, καὶ οὐδὲ ἐπὶμιῇ τοῦ σώματος κακίῃ, καὶ οὐδὲ ἐπὶ σπλάγχνῳ ἑνί: ἀλλὰ γὰρ τῶν ἁπάντων τροπῇ ἐς πονηρόν. τοιγαροῦν τὰ ἀπότοκα τοῦδε νοσήματα ἄφυκτα γίγνεται, ὕδρωπες , φθίσιες, ξυντήξιες. καὶ γάρ τοι καὶ τῆς καχεξίης προφάσιες ἀδελφαὶ τῆς ξυντήξιος ἔασι: δὲ νοῦσος μακρὴ δυσεντερίη ξυνεχής : νούσων ὑποστροφσαὶ ἐνίοισι. εὐσιτίη μὲν γὰρ, — καί τοι καὶ προσφέρονται πολλά, — ὠμῶν δὲ καὶ ἀτρέπτων ἀνάδοσις. ἐργασίη γὰρ τροφῆς ἐς πέψιν, ἄπορος.

αἰτίη δὲ καὶ αἱμορροΐδων Ρ῾όου ἐπίσχεσις, ἐμέτων ξυνήθων ἀπαλλαγή : γυμνασίων ἀργίη, αὐασμὸς ἱδρώτων, καὶ μεγάλων πόνων Ρ῾αθυμίη : εὖτε τῶν παρεόντων ἕκαστον, ὡς τὸ μηδὲν, οὐκ ἐπιστρέφει,2 βάρος τοῦ σκήνεος, ὦχρος ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε, γαστὴρ φυσώδης, ὀφθαλμοὶ κοῖλοι, ὕπνοι βαρέες, νωθροί. ἀλλὰ τάδε, Ρ῾εμβώδεα μὲν γιγνόμενα, νούσου ἀπιστίην ἴσχει: ἢν δὲ Ρ῾ιζώσαν τα μίμνῃ, μηδὲ ἀπιέναι ἐθέλῃ, μεγάλου κακοῦ ἐστι σύμβολα. ἑσταότες μὲν οἰδαλέοι πόδας τε καὶ κνήμας, κατακλινόμενοι δὲ τὰ κεκλιμένα μορία: κἢν ἐναλλάξῃ τὴν κατάκλισιν , τὸ οἶδος ἐπ᾽ ἐκεῖνα φοιτῇ: ὑγροῦ τε καὶ ψυχροῦ ἐς τὸ βάρος περίοδος. ἢν γὰρ θέρμη τὸ ὑγρὸν ἐξατμίζῃ, τοῦδε οὐκ ἀναχεομένου, εἶτα καταρρέει. εὔσιτοι μὲν πολλῶν σιτίων, ἀδηφάγοι κάρτα. ἀνάδοσις ταχυτέρη πέψιος, ὠμοτέρων μᾶλλον ἀπέπτων. ἐξανέργαστον δὲ θρέψις. ἀλλὰ τόδε οὐκ ἐν τῷ ὅλῳ πέσσεται ὑπὸ τῆς φύσιος. γὰρ ἐν τῇ κοιλίῃ τοῦ θερμοῦ ἀτονίη, καὶ ἐν τῷ σκήνεϊ, ὁμοίη. τοιγαροῦν οὐδὲ χρηστὸν, οὐδὲ εὔχρουν αἷμα γίγνεται.

καὶ ἐπὴν ὠμῶν ὅλον τὸ σῶμα πλησθῇ, καὶ ἐς τὰ σιτία ὄρεξις οἴχηται, καὶ τῆς καχεξίης ὧδε μέσφι στομάχου [p. 87] νεμομένης, καὶ τοῦ πάθεος κορυφὴν ἴσχοντο ς ἤδη, οἰδαλέοι μὲν, ἀδρανέες δὲ, καὶ ἐς πᾶσαν πρῆξιν ἄθυμοι. κοιλίη δὲ ξηροτέρη. ἄχολα τὰ πολλὰ καὶ λευκὰ, τρηχέα, καὶ ὠμὰ διαχωρέουσι. τὸ σκῆνος αὖοι, ἀνίδρωτες, κνησμώδεες , ὕπνος ἑδραῖος μὲν οὐδαμῆ, κεκλιμένῳ δὲ νυσταγμός. βραδύπνοοι , σφυγμοὶ ἀμαυροὶ, ἀσθενέες, πυκνοί: πυκνότατοι δὲ ἐπὶ πάσῃ καὶ σμικρῇ πρήξι. ἆσθμα δὲ ἐπὶ τοῖσδε ἀναπνοή: φλέβες ἐπὶ τοῖσι κροτάφοισι ἐπῃρμέναι ἀσαρκίῃ τῶν πέριξ, ἀτὰρ καὶ ἐπὶ τοῖσι καρποῖσι πολὺ μέζονες διοιδέουσαι, μελάγχλωρον τὸ αἷμα. ἐπὶ τοῖσδε φθίσις, σύντηξις ἀνὰ σάρκα ὕδρωπα, τινα ἀσκίτην ἤγαγε. καὶ τῶνδε ἄφυκτος γέννα.

φέρουσι δὲ ἡλικίαι, γῆρας, καὶ οὐκ ἀποδιδρήσκουσι: παῖδες ταχὺ παθεῖν τε εὔκολοι καὶ ἀπαλλαγῆναι Ρ῾ηΐτεροι: ἀκμάζοντες οὐ πάγχυ μὲν παθεῖν ἕτοιμοι : οὐ πάμπαν δὲ ἀπαλλαγῆναι εὔκολοι. ὥρη δὲ οὔ μίη φέρει τόδε, οὐδὲ ἐς μίην τελευτᾷ : ἀλλὰ φθινόπωρον μὲν κύει, χειμὼν τιθηνεῖ, ἔαρ δὲ ἐς κορυφὴν τελεσφορεῖ , θέρος δὲ κτείνει.

1 it appears to me most remarkable, that all the editors should have pronounced this passage thoroughly corrupt, and in particular that Ermerins should have gone the length of ejecting the greater part of the last clause altogether from the text. He reads thus: ἀτὰρ καὶ ἥδε μούνη ἄνευθεν τῶν ἄλλων κατὰ πρώτιστα γίγνεται πάθος. This is truly an heroical way of solving the Gordian knot! I flatter myself I have unravelled all the intricacies of the noose by a much more lenient process; namely, by merely shifting the accent of ἀπότοκοι to the penult syllable, as suggested by Petit, and placing the comma [,] before ἰλυώδεα, instead of after it, as it stood in the former editions, and putting a comma after ἄλλων, for which I have the authority of wigan. I do not hesitate to affirm, that φαρμάκων and the other words connected with it are indispensable to the full signification of the passage, as any one may be convinced who will compare the account of Cachexia given by other authors. Thus, among the causes of Cachexia enumerated by Cælius Aurelianus, we find “item ex medicaminibus sæpissime potatis” — and “curatione mala medicantis.” Tard. Pass. iii ... And much in the same style Celsus, treating of Cachexia, says: “Quod fere fit, cum longo morbo vitiata corpora, etiamsi illo vacant, refectionem tamen non recipiunt; aut cum malis medicamentis corpus affectum est.” iii. 22.

2 I do not think myself warranted in adopting the text in this place as it is remodelled by Ermerins. Even as altered by him, it appears to me to be in a most unsatisfactory state.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

load focus English (Francis Adams LL.D., 1972)
hide References (14 total)
load Vocabulary Tool
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: