A.to be king, rule, reign, “οὐ μέν πως πάντες βασιλεύσομεν ἐνθάδ᾽ Ἀχαιοί” Il.2.203; “ἶσον ἐμοὶ βασίλευε” 9.616; ἐν ὑμῖν . . βασίλευε was king among you, Od.2.47; “ὄφρ᾽ Ἰθάκης κατὰ δῆμον . . βασιλεύοι” 22.52; also of a woman, “ἢ βασίλευεν ὑπὸ Πλάκῳ” reigned as queen, Il.6.425; “ἡ δὲ Πύλου βασίλευε” Od.11.285: in aor., to have become king, Hdt.2.2: c. gen., to be king of, rule over, “ἐν . . Ἰθάκῃ βασιλεύσει Ἀχαιῶν” Od.1.401, etc.; “βασιλεύοντος βασιλέων Ἀρσάκου” PAvrom.1A1: c. dat., to be king among, “Γιγάντεσσιν βασίλευεν” Od. 7.59; later “β. ἐπὶ τὰς δύο βασιλείας” LXX 1 Ma.1.16:—Pass., to be governed by a king, Pl.R.576d, 576e,al., Arist.Pol.1284b39, etc.: c.acc. cogn., “βασιλείαν πασῶν δικαιοτάτην βασιλεύεσθαι” Pl.Lg.680e: generally, to be governed or administered, Pi.P.4.106, etc.; “ὑπὸ νόμου” Lys. 2.19: hence, submit to the king, Plu.Sull.12.
b. to be ἄρχων β. at Athens, Isoc.18.5,IG12.7<*>6, al.; of other magistrates, SIG709 (Chersonesus), 1054 (Samothrace).
2. enjoy as master, “τῶ χρυσῶ β.” Theoc.21.60 codd.