A.v.l. -έεσθαι) Hes. Op.767: fut. δάσομαι (“κατα?̓” Il.22.354 (tm.): aor. “ἐδασάμην, δασσάμην” Od.14.208, Il.1.368, etc.; Ion. “δασάσκετο” 9.333 (δια-, tm.): pf. “δέδασμαι” Diog.Apoll.3, Q.S.2.57 in pass. sense (v. infr. 11): aor. inf. δασθῆναι, Hsch.:—divide among themselves, “ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδ᾽ Ἀχαιοί” Il.9.138; “τὰ μὲν εὖ δάσσαϝτο μετὰ σφίσιν υἷες Ἀχαιῶν” 1.368; “ἄνδιχα πάντα δάσασθαι” 18.511, cf. Od.2.335, etc.; “χθόνα δατέοντο Ζεύς τε καὶ ἀθάνατοι” Pi.O.7.55; μένος Ἄρηος δατέονται they share, i.e. are alike filled with, the fury of Ares, Il.18.264: freq. of banqueters, “κρέα πολλὰ δατεῦντο” Od.1.112; “μοίρας δασσάμενοι δαίνυντ᾽” 3.66; ὑπέστην Ἕκτορα . . δώσελν κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι tear in pieces, Il.23.21, cf. Od.18.87, E.Tr.450.
II. in act. sense, simply, divide, “τρεῖς μοίρας δασάμενοι τὸν πεζόν” having divided into. ., Hdt.7.121; divide or give to others, “τῶν θεῶν τᾡ ταχίστῳ . . τῶν θνητῶν τὸ τάχιστον δατέονται” Id.1.216; “τοῖς παισὶ τὰ χρήματα” Democr.279; “μεῖον, πλέον δ.” X.Cyr.4.2.43, Oec. 7.24; “τὸ ἐπιβάλλον” Corn.ND27: pf. in pass. sense, to be divided, distributed, Il.1.125, 15.189, Hdt.2.84, Diog.Apoll. l.c., E.HF1329.— Ep. and Ion., also Cret., Leg.Gort.4.28, al., and Arc., IG5(2).262 (Mantinea, v B.C.); rare in Trag., never in correct Att. Prose, exc. Lys.Fr.7S. (Cf. δαίω (B).)