A.“ἐδεκόμην” Hdt.3.135: fut. δέξομαι, Ep. also “δεδέξομαι” Il.5.238, also in AP5.8 (Rufin.), Aristid.Or.28(49).24; “δεξοῦμαι” SIG 360.29 (Chersonesus); δεχθήσομαι (in pass. sense) LXXLe.22.25: aor. “ἐδεξάμην” Il.18.238, etc., “δεξάμην” Pi.P.4.70; also ἐδέχθην (ὑπ-) E.Heracl.757(lyr., δεχθείς in pass.sense), J.AJ18.6.4, (εἰσ-) D.40.14 (Pass.): pf. “δέδεγμαι” Il.4.107, Pi.P.1.100, etc.; imper. δεδεξο Il.5.228, pl. “δέδεχθε” h.Ap.538; Ion. 3pl. “ἀπο-δεδέχαται” Hdt.2.43, al.:— Hom. also has Ep. impf. “ἐδέγμην” Od.9.513, 3sg. “δέκτο” Il.15.88, al., later “ἔδεκτο” Pi.O.2.54, Simon.184; imper. “δέξο” Il.19.10, pl. “δέχθε” A.R.4.1554; inf. “δέχθαι” E.Rh.525; part. “δέγμενος” Il.18.524 (also “δέχμενος” Hsch.); also a 3pl. pres. “δέχαται” Il.12.147; cf. προτίδεγμαι, and v. δεδοκημένος:—
I. of things as the object, take, accept, receive, etc., “ἄποινα” 1.20, etc.; “μισθὸν τῆς φυλακῆς” Pl.R.416e; “φόρον” Th.1.90; “δ. τι χείρεσσι” Od.19.355; “τὸ διδόμενον παρά τινος” Pl.Grg.499c; “τι ἐν παρακαταθήκῃ παρά τινος” Plb.33.6.2, etc.; δ. τί τινι receive something at the hand of another, “δέξατό οἱ σκῆπτρον πατρώϊον” Il.2.186, cf. IG12(3).1075(Melos, vi B. C.), etc.; accept as legal tender, “ὀδελός” GDI5011 (Gortyn); “τι παρά τινος” Il.24.429; “τι ἔκ τινος” S. OT1107(lyr.); “τί τινος” Il.1.596, 24.305, S.OT1163; also δ. τί τινος receive in exchange for . ., “χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς ἐδέξατο” Od.11.327; choose, “τι δ. πρό τινος” Pl.Lg.729d; “μᾶλλον δ. τι ἀντί τινος” Id.Grg. 475d: c. inf., prefer, “δεξαίμην ἂν πάσας τὰς ἀσπίδας ἐρριφέναι ἢ . .” Lys. 10.21, cf. Pl.Phlb.63b; “δ. μᾶλλον . .” X.HG5.1.14, Smp.4.12; “οὐδεὶς ἂν δέξαιτο φεύγειν” Th.1.143; “Ὀρφεῖ συγγενέσθαι ἐπὶ πόσῳ ἄν τις δέξαιτ᾽ ἂν ὑμῶν;” Pl.Ap.41a; “οὐκ ἂν δεξαίμην τι ἔχειν” And.1.5.
b. catch, as in a vessel, “ὀπὸν . . κάδοις δ.” S.Fr.534.3.
2. of mental reception, take, accept without complaint, “χαλεπόν περ ἐόντα δεχώμεθα μῦθον” Od.20.271; “κῆρα δ᾽ ἐγὼ τότε δέξομαι” Il.18.115.
b. accept graciously, “τοῦτο δ᾽ ἐγὼ πρόφρων δ.” 23.647; of the gods, “ἀλλ᾽ ὅ γε δέκτο μὲν ἱρά” 2.420; προσφιλῶς γέρα δ., of one dead, S.El.443; “τὰ σφάγια δ.” Ar.Lys.204, cf. Pi.P.5.86; τὸ χρησθέν, τὸν οἰωνὸν δ., accept, hail the oracle, the omen, Hdt.1.63, 9.91; “δέχου τὸν ἄνδρα καὶ τὸν ὄρνιν” Ar.Pl.63; “δ. τὰ ἀγαθά” IG22.410,al.; “ἐδεξάμην τὸ ῥηθέν” S.El.668: abs., “δεχομένοις λέγεις θανεῖν σε” A.Ag.1653, cf. X.An.1.8.17; accept, approve, τὸν λόγον, ξυμμαχίαν, Hdt.9.5, Th.1.37; τοὺς λόγους ib.95; διδόναι καὶ δέχεσθαι τὰ δίκαια ib.37, cf. h.Merc.312; δέχεσθαι ὅρκον, v. ὅρκος; accept a confession, and so forgive, “ἀδικίαν” LXX Ge.50.17.
c. simply, give ear to, hear, “ὠσὶν ἠχήν” E.Ba.1086; “δ. ὀμφάν” Id.Med.175 (lyr.); “τὰ παραγγελλόμενα ὀξέως δ.” Th.2.11,89.
d. take or regard as so and so, “μηδὲ συμφορὰν δέχου τὸν ἄνδρα” S.Aj.68; understand in a certain sense, “ὅπῃ βούλει δέξασθαι ταύτῃ δέχου” Pl.Ep.315c: c. inf., “κῶλά με δέξαι νυνὶ λέγειν” D.H.Comp.22, cf. Str.1.3.13, etc.
II. of persons as the object, welcome, “κόλπῳ” Il.6.483; “ἀγαθῷ νόῳ” Hdt.1.60; ἐν μεγάροισι, ἐν δόμοισιν, Il.18.331, Od.17.110; “δόμοις δ. τινά” S.OT818; στέγαις, πυρὶ δ. τινά, E.Or.47; “δ. χώρᾳ” Id.Med.713; τῇ τόλει δ. to admit into the city, Th.4.103; ἀγορᾷ, ἄστει δ., Id.6.44; ἔσω ibid.; “εἰς τὸ τεῖχος” X.An.5.5.6; δ. τινὰ ξύμμαχον accept or admit as an ally, Th.1.43, etc.; accept as security, PGrenf.1.33.4, etc.: metaph. of places, “τόποι τοὺς κατοικιζομένους ἵλεῳ δεχόμενοι” Pl.Lg.747e; entertain, “δείπνοις” Anaxandr.41.2(anap.); “δωρήμασιν” S.OC4.
2. receive as an enemy, await the attack of, “ἐπιόντα δ. δουρί” Il.5.238, cf. 15.745; of a hunter waiting for game, 4.107; of a wild boar waiting for the hunters, 12.147; of troops, “εἰς χεῖρας δ.” X.An.4.3.31; “τοὺς Λακεδαιμονίους δ.” Hdt.3.54, cf. 8.28, Th.4.43; “ἐπιόντας δ.” Id.7.77; “δ. τὴν πρώτην ἔφοδον” Id.4.126; “ἐδέξατο πόλις πόνον” E.Supp.393.
3. expect, wait, c. acc. et fut. inf., “ἀλλ᾽ αἰεί τινα φῶτα . . ἐδέγμην ἐνθάδ᾽ ἐλεύσεσθαι” Od.9.513, cf. 12.230; also “δέγμενος Αἰακίδην, ὁπότε λήξειεν” Il.9.191; “δεδεγμένος εἰσόκεν ἔλθῃς” 10.62.—In these two last senses, Hom. always uses fut. δεδέξομαι, pf. δέδεγμαι, and δεδεγμένος, cf. “δεδεγμένος ὁππόθ᾽ ἵκοιτο” Theoc.25.228; δέγμενος is used in sense 3 only, exc. in h.Cer.29, Merc.477: inf. δειδέχθαι as imper., expect, c. gen., “βορέω” Arat.795, cf. 907, 928.
III. rarely with a thing as the subject, occupy, engage one, τίς ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας [αὐτούς]; Pi.P.4.70.
3. admit of, “ψεῦδος οὐδὲν δ. ἁ τῶ ἀριθμῶ φύσις” Philol.11; “τὸ μᾶλλον” Arist.Top.146a3, cf.D.H.Isoc.2.
IV. intr., succeed, come next, “ὥς μοι δέχεται κακὸν ἐκ κακοῦ αἰεί” Il.19.290; “ἄλλος γ᾽ ἐξ ἄλλου δέχεται χαλεπώτερος ἆθλος” Hes.Th.800; “ἄλλος ἐξ ἄλλου δ.” Emp.115.12; of places, “ἐκ τοῦ στεινοῦ τὸ Ἀρτεμίσιον δέκεται” Hdt.7.176. (δέκομαι is prob. the original form, cf. Slav. desiti, dositi 'find'.)