A.“ἐδυστύχεον” Hdt.8.105: aor. “ἐδυστύχησα” Pl. Mx.243a: pf. “δεδυστύχηκα” Id.La.183c, Isoc.4.55, Lyc.Trag.5:— Pass., v. infr.:—to be unlucky, unfortunate, Hdt. l.c., etc.; “ἐπεύχομαι τῷδε μὲν εὐτυχεῖν . . τοῖσι δὲ δ.” A.Th.482 (lyr.), cf.S.Ant.1159; “γάμοις” E.Ph.424; “παίδων πέρι” Id.Andr.713; “ἔν τινι” Ar.Ra.1449; “εἴς τι” Pl.La. 183c; “κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν” Id.Alc.2.148d; “περί τι” Plu.Cam. 11: c. acc., “πάντα δυστυχῶ” E.Hec.429; “δυστυχεῖν ἄμορφον γυναῖκα” to be curst with . . , AP11.287 (Pall.); “μανίαν” Ach.Tat.4.17; “τῆς ἀλλοδαπῆς βαρυτέραν τὴν πατρίδα δυστυχήσασα” Hld.10.16:—Pass. in same sense, ὅταν τις δυστυχηθῇ is made unfortunate, Pl.Lg.877e; “τὰ ὑφ᾽ ἑτέρων δυστυχηθέντα” Lys.2.70, cf. Plu.Pyrrh.4.
δυστυ^χ-έω , Ion. impf.