A.= φοβέομαι, to be put to flight, flee in terror, “οἱ δ᾽ ἐφέβοντο κατὰ μέγαρον” Od.22.299; “ἔνθα καὶ ἔνθα φέβοντο” Il. 15.345; “ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι” 8.107; “αἴ κε φέβωμαι πληθὺν ταρβήσας” 11.404; “μένον ἔμπεδον οὐδὲ φέβοντο” 5.527; “ὑπ᾽ Ἀργείοισι φέβοντο” 11.121; “πεδίονδε φέβεσθαι” A.R. 3.1345: c. acc., flee from, “φεβώμεθα Τυδέος υἱόν” Il.5.232. (Cf. φόβος, φοβέω, φοβερός, Lith. běgti 'run'.)
This text is part of:
View text chunked by:
φέβομαι , poet. Pass., only pres. and impf.,