I. utterance prompted by the gods, significant or prophetic saying, “χαῖρε δὲ φήμῃ Ὀδυσσῆος φίλος υἱός” Od.2.35, ubi v. Sch.; in the prayer of Odysseus to Zeus, “φήμην τίς μοι φάσθω” Od.20.100; folld. by φήμην δ᾽ ἐξ οἴκοιο γυνὴ προέηκεν ἀλετρίς ib. 105; φ. and κλεηδών are interchanged, Hdt. 5.72, cf. S.El.1109 sq.; φ. about a τέρας, Hdt.3.153; “εἴτε του θεῶν φήμην ἀκούσας εἴτ᾽ ἀπ᾽ ἀνδρὸς οἶσθα” S.OT43, cf. 86,475(lyr.); τοῦ ὀνείρου ἡ φ. the message of the dream, Hdt.1.43; “φ. μαντικαί” S.OT 723; “φ. θεσφάτων” Id.Tr.1150; “μάντεων φῆμαι” E.Hipp.1056. cf. Ion 180 (lyr.); “φήμη τις οἴκων ἐν μυχοῖς ἱδρυμένη” Id.Hel.820; “φήμας τε καὶ μαντείας” Pl.Phd.111b, cf. Isoc.9.21; “φήμας καὶ ἐνύπνια καὶ οἰωνούς” X. Smp.4.48, cf. Cyr.8.7.3, etc.; “φήμης ἕνεκα” ominis causa, Pl.Lg.878a, cf. 908a; τῇ πόλει (sc. Aquileia) “ἀετὸς οἴκιζομένῃ τὴν αὑτοῦ φ. χαρίζεται” Jul.Or.2.72a; hence, comically, “φήμη γ᾽ ὑμῖν ὄρνις ἐστί” Ar.Av.720; φ. ἀγαθὴν λέξομεν = εὐφημίαν παρέξομεν, Id.V.865 (anap.).
2. report, rumour, usu. of uncertain and mysterious origin, “φήμη οὔ τις πάμπαν ἀπόλλυται, ἥν τινα πολλοὶ λαοὶ φημίξωσι: θεός νύ τίς ἐστι καὶ αὐτή” Hes.Op.763, cf. Aeschin.1.128 (citing φήμη δ᾽ ἐς στρατὸν ἦλθε as from Il.); Φήμης βωμός Sch. ad loc., Paus.1.17.1; common report, opp. συκοφαντία, Aeschin.2.145; “φάμα δ᾽ ἦλθε κατὰ πτόλιν” Sapph. l. c.; “ἄμβροτε Φ.” S.OT158 (lyr.); “φ. ἐσέπτατο ἐς τὸ στρατόπεδον” Hdt.9.100; “φ. δημόθρους” A.Ag.938; “τίν᾽ ἔχων φ. ἀγαθὴν ἥκεις;” Ar.Eq.1320 (anap.); “φ. ὑπορρεῖ” Pl.Lg.672b; “φήμην κατασκεδάσαι” Id.Ap.18c.
3. report of a man's character, repute, “δεινὴν δὲ βροτῶν ὑπαλεύεο φήμην: φ. γάρ τε κακὴ πέλεται, κούφη μὲν ἀεῖραι—ῥεῖα μάλ᾽, ἀργαλέη δὲ φέρειν, χαλεπὴ δ᾽ ἀποθέσθαι” Hes.Op.760; “ὑποδεέστερα τῆς φ.” Th.1.11; “περὶ τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον . . καὶ πράξεις ἀψευδής τις πλανᾶται φ.” Aeschin.1.127; “τοιαύτην φ. σαυτῇ περιφυομένην” Isoc.5.78: pl., “ἐπιφέρειν γυναικείους ἑαυτοῖς φήμας” Pl.Lg.935a; “ἐπώνυμος ἐν φήμαις βροτῶν” Antiph.105:—esp. of good report, fame, “περιχαρὴς τῇ φ.” Hdt. 1.31; “κατὰ τὴν εὐλογίαν καὶ τοὺς ἐπαίνους καὶ τὴν φ.” Isoc.5.134, cf. 4.186; “ὁ δ᾽ ὄλβιος ὃν φᾶμαι κατέχοντ᾽ ἀγαθαί” Pi.O.7.10: but also “φ. πονηραί” A.Ch.1045; αἰσχρὰ φ., opp. καλὴ δόξα, Isoc. 1.43; “ψευδῆ φ. ὑμνεῖν κατὰ θεῶν” Pl.Lg.822c, cf. R.463d.
II. any voice or words, speech, saying, λόγων φ. poet. periphr. for λόγοι, S.Ph.846 (lyr.); esp. common report, tradition, legend, ἀλλ᾽ ἔστι φήμη . . A.Supp.760; “πολιαὶ φῆμαι” E.El.701 (lyr.), cf. Pl.Phlb.16c, Lg.713c; “αἱ ἀρχαῖαι φ.” Plb.12.3.2; μνήμην παρὰ τῆς “φήμης λαβών” Lys.2.3.
