A.“γελόωντες” Od.18.40, γελώοντες, -ώωντες, or -οίωντες ib. 111, cf. 20.390; Ep. impf. γελώων or “-οίων” 20.347; Dor. part. γελᾶσα, 3pl. γελᾶντι, Theoc.1.36,90; Aeol. “γελαίσας” Sapph.2.5: Att. fut. “γελάσομαι” Pl.Phdr.252b, X.Smp.1.16, etc.; later “γελάσω” AP2.178 (Mel.), 11.29 (Autom.), Anacreont.38.8, etc.: aor. “ἐγέλα^σα” E.IT276, etc.; Ep. “ἐγέλασσα” Il.15.101; Dor. “ἐγέλαξα” Theoc.20. <*>, v.l.ib.7.42; 3pl. γέλαν for ἐγέλασαν Poet. ap. EM255.6:—Pass., fut.“-ασθήσομαι” D.L.1.78, Luc.Am.2: aor. “ἐγελάσθην” D.2.10, (κατ-) Th.3.83, Pl. Euthphr.3c, etc.: pf. γεγέλασται (κατα-) Luc.DMort.1.1.
I. abs., laugh, “ἁπαλὸν γελάσαι” Od.14.465; “ἀχρεῖον γ.” 18.163; “γναθμοῖσι γελοίων ἀλλοτρίοισιν” 20.347; “δακρυόεν γ.” Il.6.484; “μηδὲν ἵλεων γ.” S.Aj. 1011; ἡ δ᾽ ἐγέλασσε χείλεσιν, of feigned laughter, Il.15.101; ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ his heart laughed within him, 21.389; “γελῶ ὁρῶν” Hdt.4.36:—Pass., εἵνεκα τοῦ γελασθῆι αι for the sake of a laugh being raised, D.2.19.
2. of things, “γέλασσε δὲ πᾶσα περὶ χθών” Il. 19.362; “γαῖά τε πᾶσ᾽ ἐγέλασσε” h.Cer.14; “γελᾷ δέ τε δό ματα πατρός” Hes.Th.40; “γελῶντα ὑδάτη” Lyr.Alex.Adesp.32.4.
II. laugh at, “ἐπ᾽ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν” Il.2.270, 23.784; “ἐπ᾽ ἀλλήλοισι γελῶσιν” Thgn. 1113; γελᾷ δὲ δαίμων ἐπ᾽ ἀνδρὶ θερμῷ laughs scornfully at . . , A.Eu. 560 (lyr.); ἐπί τινι at a thing, X.Mem.4.2.5, Pl.Phlb.50a: freq. c. dat., “γελᾷ δὲ τοῖσδε . . ἄχεσιν πολὺν γέλωτα” S.Aj.957 (lyr.), cf. 1043, Ar. Nu.560; ἐγέλασα ψολοκομπίαις was amused at them, Id.Eq.696; “ὅταν ποτ᾽ ἀνθρώποισιν ἡ τύχη γελᾷ” Philem.110; “εἰς ἐχθροὺς γ.” S. Aj.79; “ἐν κακοῖσι τοῖς ἐμοῖς” A.Ch.222: rarely c. gen. pers., “γελᾷ μου” S.Ph.1125 (lyr.), cf. Pl.Tht.175b, Luc.Dem.Enc.16, Procop.Goth.4.28 (v.l.).