A.“κατέκλων” Il.20.227, Hdt.9.62: aor. 1 “-έκλα^σα” Pl.Phd.117d:—Pass., pf. and aor. (v. infr.):—break short, snap off, ἐπ᾽ ἀνθερίκων καρπὸν θέον οὐδὲ κατέκλων Il.l.c.; “κατεκλάσθη δ᾽ ἐνὶ καυλῷ ἔγχος” 13.608; “τὰ δόρατα κατέκλων” Hdt. l.c., cf. Pi.P.5.34; “φυτευτήρια ἐλαῶν” D.53.15; κατὰ δ᾽ αὐχένα νέρθ᾽ ἐπὶ γαίης κλάσσε bowed it down, Theoc.25.146; κ. τὸν ὀφθαλμόν ogle, Phryn.PSp.79 B.; but ὄμματα κατακεκλασμένα eyes with drooping lids, Arist.Phgn. 808a8; “τὸ σῶμα . . -κέκλασται” has been crushed, PMasp.77.12 (vi A.D.).
II. metaph., break down, οὐδένα ὅντινα οὐ κατέκλασε he broke us all down, Pl.Phd.l.c.; “πάθος, εἴτ᾽ οἶκτος εἴτ᾽ αἰδώς, κατέκλασε τὴν διάνοιαν” Plu.Tim.7; [Ἔρως] “κατακλάσας τὸ σοβαρόν” Id.2.767f:—more freq. in Pass., “ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ, κλαῖον δ᾽ ἐν ψαμάθοισι καθήμενος” Od.4.538; of fear, “ἡμῖν δ᾽ αὖτε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ δεισάντων” 9.256, cf. 10.198; “τὸ θράσος κατεκέκλαστο” Plu. Fab.11; of passion, “ἐρώτων . . νόσῳ φρένας . . κατεκλάσθη” E.Hipp.766 (lyr.); of pity, “οὐδὲ κατεκλάσθης” Call.Del.107; of persuasion, D.L. 7.114.
2. Pass., κατακεκλασμένος reduced by fever, Hp.Coac.510: metaph., of character, to become enfeebled, degenerate, Aristeas 149: in pf. part. Pass., enervated, effeminate, of men, Com.Adesp.339.2; γραφαὶ κ. D.H.Comp.18:—Act., κ. ἑαυτόν, of an effeminate dancer, Luc.Symp.18, Salt.27.
III. Pass., of light, to be refracted, opp. ἀνακλᾶσθαι (to be reflected), “ὄψεως -κλωμένης” Placit.3.18.1; of sound, αἱ κατακλώμεναι φωναὶ μετὰ φαρμακείην broken, feeble voice, Hp. Coac.246.
