A.outrage, maltreatment, esp. by maiming, ἐπὶ λύμῃ for the sake of insult, Hdt.2.121. “δ́; δόμων ἐπὶ λύμῃ” A.Th. 880 (lyr.); “ὑπ᾽ ἄφρονι λύμᾳ” Id.Eu.377 (lyr.); “ἄνδρα οὕτω αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον” Hdt.2.162; “ὧν διαφθειρομένων οὐκ ἂν γίγνοιτο μεγάλη λ. τῇ πόλει” Pl.Lg.919c; “λ. καρπῶν καὶ προβάτων” X.Oec.5.6; χωρὶς τῆς ἄλλης λύμης besides the mischief done, Hp.Fract.3: freq. in pl., outrages, indignities, “λυμαίνεσθαι λύμῃσι” Hdt.6.12; “χερσὶ καὶ λύμαισι καὶ πᾶσιν κακοῖς” S.El.1196, cf. 1195; “φθείρειν λύμαις ἐχθίσταις” Ar.Av. 1068; “ταῖσδ᾽ ἀδαμαντοδέτοισι λύμαις” A.Pr.148 (lyr.), cf. 427 (lyr.); “ἐπὶ ταῖς ἐρεθιζούσαις τὸν νουθετούμενον λύμαις” Phld.Lib.p.8 O.
λυ?μ-η , ἡ,