A.stain, defilement, esp. by murder or other crime, taint of guilt, A.Eu.169 (lyr.), 281, etc.; “οὐκ ἔστι γῆρας τοῦδε τοῦ μ.” Id.Th.682; “μ. φεύγων αἵματος” E.Hipp.35; “μ. τῶν φυτευσάντων λαβεῖν” S.OT1012; “οὐ προσῆκον μίασμα εἰς οἴκους εἰσάγεσθαι” Antipho 4.1.3; “μ. τινὸς ἐπεξέρχεσθαι” Id.4.3.6; “τὸ μ. εἰς αὑτὸν δέχεσθαι” Pl.Lg.871b: in pl., A.Ag.1420, Ch.1017; “αἱμάτων μιάσμασι χρανθεῖσα γαῖα” Id.Supp.265, etc.
μί-ασμα [ι^], ατος, τό, (μιαίνω)