A.like διότι, in indirect questions, for what, wherefore, “ὅς κ᾽ εἴποι, ὅ τι τόσσον ἐχώσατο” Il.1.64, cf. Od.19.464; “εἴρετο, ὅ τι οὐ χρᾶται τῇ χειρί” Hdt.3.78, cf. 1.111, 2.19,91, al.; ἢν μὴ φράσῃς ὅ τι . . unless you tell me why . . , Ar.Pl.19, cf. 966: sts. with a Prep., “εἰρωτώμενος κατ᾽ ὅ τι . . οὕτως ἐπέστειλε” Hdt.6.3.
II. ὅ τι μή (usu. written ὅτι μή), after a neg. clause, except, Il.16.227 (v.l. ὅτε μή)“; οὐδαμοί . . , ὅ τι μὴ Χῖοι μοῦνοι” Hdt.1.18; οὐδεὶς ἀνθρώπων, ὅ τι μὴ γυνὴ μούνη ib.181, cf. 143, Th.4.26, etc.: rarely with a different Verb, διέφυγε μὲν οὐδείς, ὅ τι μὴ διέλαθέ τις no one escaped, save that one escaped notice, Arr.An.1.16.2, etc.: after a question with οὐ, so far as not, οὐ . . τὴν ἀπὸ τοῦ μανθάνειν [ἡδονήν], ὅ τι μὴ μάθημα τιμὴν φέρει, καπνὸν καὶ φλυαρίαν [ἡγεῖται]; Pl.R.581d.—That this phrase belongs to the pronominal ὅ τι is shown by the similar usage of ὅσον, v. ὅσος IV. 5c.
III. with a Sup. Adv., ὅττι τάχιστα as quick as possible, Il.4.193, Od.5.112, al.; also “ὅ τι τάχος” Hdt.9.7.β́, S.Ant.1321 codd. (lyr., dub. l.), Th.7.42, etc.; “ὅ τι μάλιστα” Id.5.36, etc.; “ὅ τι ἐγγύτατα” Id.3.40; “ὅ τι ἐλάχιστα” Id.6.23; “ὅ τι χρησιμώτατα” Id.7.74: also with Adjs., “ὅ τι πλείστη ἀπορία” Id.4.32; ὅ τι πλεῖστον ναυτικόν, ὅ τι πλεῖστον χρόνον, X.HG4.8.6, Cyr.6.1.43; “ὅ τι πλείστη εὐδαιμονία” Pl.R.421b; “ὅ τι μεγίστη πρόφασις” Th.1.126, cf. 7.69; “παῖδας ὅ τι χειροτεχνικωτάτους” Ar.V.1276, etc.— Here also the usage may be compared with that of “ὅσος” 1.7, IV.4.