A.pain of body, “ὀδύνῃσι κακῇσι τειρόμενος” Od.9.440, cf.415, 17.567 ; “ἀλεγεινή” Il.11.398 ; ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρείδαο ib.268 ; “ὀδύνῃσι πεπαρμένος” 5.399 ; “ἀντίτομα στερεᾶν ὀδυνᾶν” Pi.P.4.221 ; cf. “ἕρμα” 1.4 ; “στρόφος μ᾽ ἔχει τὴν γαστέρ᾽ . . κὠδύνη” Ar.Th.484, cf. Pl.1131 : also in Prose, X.HG5.4.58(pl.), Thphr.HP9.11.3, etc.
2. pain of mind, grief, distress, once in Il., ὀ. Ἡρακλῆος grief for him, 15.25 : more freq. in Od., always in pl., “ὀδύνας τε γόους τε κάλλιπεν” 1.242 ; “ὀδύνας ἐμβάλλετε θυμῷ” 2.79,al. : after Hom. the pl. was most common in both senses, ὀ. δυσαπάλλακτοι, ἄλληκτοι, S.Tr.959, 986(both lyr.); “ὀδύναις πεφυσιγγωμένοι” Ar.Ach.526 ; opp. φιλότητες, Antipho Soph.49 ; “σφαδᾳσμῶν τε καὶ ὀδυνῶν” Pl.R.579e, cf. 574a, al.: but the sg.also occurs, “ἐξ ὀλίγης ὀ. μέγα γίνεται ἄλγος” Sol.12.59 ; γλώσσας ὀ. pain caused by the tongue, S.Ph.1142, cf. 827 (both lyr.), Tr.975 (anap.) ; “ὀ. σε εἴληφε” X.Smp.1.15 ; “ὀ. μ᾽ ἔχει” Lyr.Alex.Adesp.1.3 ; “μετ᾽ ὀδύνης” Men.706 ; τοῖς νενικημένοις ὀδύνη,=Lat. vae victis! Plu.Cam.28. (Perh. from ἐδ- ὀδ- 'eat', cf. “θυμὸν ἔδων” Od.10.379 : the Aeolians called τὰς ὀδύνας ἐδύνας acc. to Greg.Cor.p.597 S.）
