A.destructive, deadly, “ὀλοὴ Κήρ” Il.18.535 ; “μοῖρ᾽ ὀλοή” 16.849, al. ; “ὀλοῷ Ἀχιλῆι” 24.39 ; “πυρὸς ὀλοοῖο” Od.12.68 ; “ὀλοῷ ἐνὶ δεσμῷ” 22.200 ; πόλεμος, μάχης πόνος, Il.3.133, 16.568 ; λύσσα, γόος, μῆνις, 9.305, 23.10, Od.3.135 ; “γήραος οὐδός” Il.24.487 ; “νύξ” 16.567, al. ; “ὀ. τύχαι” A.Pr.553 (lyr.) ; “νιφάς” Id.Th.213 (lyr.) ; “θηρὸς κέρας” Call.Fr.249 ; “γηγενέων ἀνδρῶν ὀ. στάχυς” A.R.3.1338 : c. inf., ὀ. φέρειν ζυγόν, of the wild horse, Opp.C.3.261 ; ὀλοὰ φρονεῖν design ill, τινι Il.16.701 : Comp. “ὀλοώτερος” 3.365,23.439 : Sup. -ώτατος (as fem.), “ὀδμή” Od.4.442 : neut. pl. as Adv., “ὀλοὰ στένει” S.Tr.846 (lyr.), cf. El. 843 (lyr.).—Rarer collat. forms are ὀλοιός , as “ὀλοιὴ μοῖρα πέδησεν” Il.22.5 ; “ὀλοιῇσι φρεσὶ θύει” 1.342 ; “γῆρας ὀλοιόν” h.Ven.224 ; ὀλώϊος , Hes.Th.591 ; “θάρσος ὀλώϊον” Nonn.D.13.416 ; οὐλοός , A.R.2.85,3.1402 (fem. “-ός” Man.6.464) ; ὀλός (q.v.).
II. rare in pass. sense, destroyed, lost, “ὀλοοὺς ἀπέλειπον” A.Pers.962 (lyr.).
