A.“ὄρ-” Il.24.760, al. :—Med., aor. “ὠρίνατο” B. 12.112 :—Pass., impf. “ὠρίνετο” Od.18.75 : aor. ὠρίνθην, Ep. “ὀρ-” Il.5.29,al. : (cf. ὄρνυμι):—Ep. Verb (used by Epicr.11.36, Arist.Pr.947b32), stir, raise, “ὡς δ᾽ ἄνεμοι δύο πόντον ὀρίνετον” Il.9.4 ; “[ἀέλλη] πόντον ὀρίνει” 11.298, cf. Od.7.273 ; “πάντα δ᾽ ὄρινε ῥέεθρα” Il.21.235 : mostly metaph., stir, move, excite, “θυμὸν ὀρίνειν” Od.4.366 ; “θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὀ.” Il.2.142 ; μνηστῆρας ὀρίνων driving them wild with fear, Od.24.448 ; “ἦτορ ἐν στήθεσσιν ὄρινε” 17.47 ; ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσῆος ib.216 ; also “γόον” Il.24.760 ; “ὀρυμαγδόν” 21.313 ; “Κύπριν” Ps.-Phoc.3 ; “φρένας οἶνος ὀρίνει” AP15.9 (Cyrus) :—Pass., to be stirred, roused, Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός his heart was troubled within him, Od.18.75 ; “ὀρίνθη θυμός” Il.18.223 ; “Τρῶας ὀρινομένους” driven in flight, 11.521, cf. 525 ; “ὀρινθέντες” affrighted, Od.22.23 ; “ὀρινόμενοι” Pi.Fr.208 ; “οὐδὲν ὀρινθείς” Epicr.11.36 ; “ὡς πάρος οὐ λαλέεις καὶ ὀρείνομαι” BCH51.326 (Athens).
II. incite one to do, c.acc. et inf., Orph.L.59.
