A.“-ήσομαι” Ar.V.51, Fr.150, Pl.Tht.203d, etc. : pf. “οἴχωκα” S.Aj.896, Id.Fr.241 codd. (“ᾤχωκε” A.Pers.13) ; pf. part. οἰχωκώς, υῖα, ός Hdt.9.98,8.108 ; also ᾤχηκα (παρ-) Il.10.252 (v.l.), D.H.11.5, etc. : plpf. “οἰχώκεε” Hdt.1.189, etc. ; “ᾠχήκει” Plb.8.27.9:—Med., pf. ᾤχημαι, Ion. “οἴχημαι” Hdt.4.136 (δι-), Plu.Cam.14 (παρ-, but in Hp. de Arte9, X.An.2.4.1, παροιχόμενος is now restored) :—Act., imper. οἶχε (but perh. οἴχε (ο) with elision) Plu.Pyrrh.28 : pres. οἰχέομαι , contr. οἰχεῦμαι, dub. l. in AP7.273 (Leon.):
I. rarely in a general sense, go or come, without the idea of departure, and without a perfect sense, “ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο” Il.1.53, cf. 5.495 ; more freq. go, go away, go off, Il.1.380, 13.38, 23.564, Od. 17.104, al. : but usu. οἴχεται in pf. sense, he has gone, departed, and ᾤχετο in plpf. sense, he had gone, “ἤδη . . οἴχεται” Il.15.223, cf. 14.311 ; “ἐπεὶ οἴχεο νηΐ Πύλονδε” Od.16.24, etc. ; “οἱ πρέσβεις οἱ μετὰ Πλειστίου οἰχόμενοι” IG12.57.51 ; “τῶν οἰ. Ἑλλάδ᾽ ἐς αἶαν” A.Pers. 1 (anap.); “τὸν κήρυκα τὸν παρὰ τοὺς βροτοὺς οἰ.” Ar.Av.1270 : freq.c.part., εἴ πέρ κεν Ἄρης . . οἴχηται φεύγων shall be fled and gone, Od.8.356 ; ᾤχετ᾽ ἀποπτάμενος he had taken flight and gone, Il.2.71 ; “ὥς μ᾽ ὄφελ᾽ . . οἴχεσθαι προφέρουσα . . θύελλα” 6.346, cf. Od.20.64 ; so “οἴχεται πλέων” Hdt.4.145 ; οἴχεται ἀπολιπών he has gone and left . . , ib.155 ; so in Att., οἴχεται θανών (v. infr. II) ; ἢν δῃώσαντες οἴχωνται Foed. ap. Th.5.47 ; “οἴ. φέρων” Ar.Lys. 976, etc. ; “πρεσβεύων ᾤχετο” X.Cyr.5.1.3 ; “ᾤχετ᾽ εὐθέως ἀπιών” D.18.65, cf. Pl.Smp.223b, etc. : with an Adj., “οἴχεται φροῦδος” he's clean gone, Ar.Ach.210 : rarely in the reverse usage, “οἰχόμενοι κόμισαν δέπας” Il. 23.699, cf. 22.223 : c. acc. cogn., “οἴχεσθαι ὁδόν” Od.4.393.—The part. οἰχόμενος in Hom. sts. means absent, away, “Ὀδυσσῆος πόθος αἴνυται οἰχομένοιο” Od.14.144 ; δὴν οἰ. ib.376.
II. Special usages:
1. of persons, euphem. for θνῄσκω, to have departed, be gone hence, “εἰς Ἀΐδαο” Il.22.213 ; “ψυχὴ κατὰ χθονὸς ᾤχετο” 23.101 ; “οἴ. θανών” S.Ph. 414, cf. E.Hel.134, etc. ; “[τὸ γένος] οἴ. πᾶν πρόρριζον” And.1.146 ; “οἰχήσομαι ἀπιὼν εἰς μακάρων δή τινας εὐδαιμονίας” Pl.Phd.115d ; part. οἰχόμενος for θανών, departed, dead, A.Pers.546 (anap.), S.El.146 (lyr.), etc.
b. to be undone, ruined, opp. “σῴζομαι, ἢ σεσώσμεθα . . ἢ οἰχόμεσθ᾽ ἅμα” Id.Tr.85, cf.Aj.1128 ; “τὸ μὲν ἐπ᾽ ἐμοὶ οἴχομαι, τὸ δ᾽ ἐπὶ σοὶ σέσωσμαι” X.Cyr.5.4.11 ; so οἴχωκα or “ᾤχωκα” to be gone, undone, ruined, A.Pers.13 (anap.), S.Aj.896, etc. ; so “οἰχομένας πόλεως” E.Tr. 596 (lyr.), cf. Heracl.14 ; “τοῦ . . διαλυθεῖσαν οἴχεσθαι πολιτείαν” Pl.Lg. 945c.
