2. Math., as Pass. of παραβάλλω, to be applied, Archim.Con.Sph.2.
II. fall in one's way, “κατὰ τύχην παραπεσοῦσα νηῦς” Hdt.8.87, cf. Lys.27.15 ; “ἀκοντίσαι ὅπου ἂν παραπίπτῃ [θηρίον]” X.Cyr.1.2.10 ; “ἀγοράσαι . . χιτωνάριον, μάλιστα μὲν ἐὰν παραπίπτῃ χειριδωτόν” PCair.Zen.469.5 (iii B. C.) ; π. κατὰ βοήθειαν come in time to aid, Plb.31.5.2, etc.; ὁπότε καιρὸς παραπέσοι as opportunity offered, X.Eq.Mag.7.4, cf. Th.4.23 ; “οὐ δεῖ τοιοῦτον παραπεπτωκότα καιρὸν ἀφεῖναι” D.1.8 ; “εἴ ποθεν ἄελπτος παραπέσοι σωτηρία” E.Or.1173 ; “ὁ -πίπτων παρὰ τῶν πολλῶν ἔπαινος” Epicur.Sent.Vat. 29 ; ὁ παραπεσών the first that comes, “ἡ παραπίπτουσα ἀεὶ [ἡδονή]” Pl.R.561b ; ὁ παραπεπτωκὼς λόγος that happened to arise, Id.Lg.832b, cf.Phlb.14c ; πᾶν τὸ παραπῖπτον or παραπεσόν all that befalls, Plb.3.51.5, 11.4.5 ; κατὰ τὸ -πῖπτον incidentally, Phld.Mort.37.
2. c. dat., befall, θαυμαστὸν κτῆμα παραπεσεῖν τοῖς Ἕλλησι fell to their lot, Pl.Lg.686d ; π. τῇ πόλει νομοθέτης comes to its aid, ib.709c : in bad sense, “ἀσθένειά τινι παραπεπτωκυῖα” Phld.Lib.p.49O.; “παραπέπτωκε τῇ πόλει ὥστε ἀνακτᾶσθαι” X.Vect.5.8.
III. fall, rush in, “εἰς τὸ Σαμικόν” Plb.4.80.9, etc.
IV. go astray, err, X.HG1.6.4 ; τοῖς ὅλοις πράγμασιν ἀγνοεῖν καὶ π. Plb.18.36.6 ; π. τῇ διανοίᾳ Vett. Val.73.25.
b. to be mislaid or lost, of a document, Ostr.Bodl. i62(ii B.C.), POxy.95.34(ii A.D.), etc. ; “σανδάλιον παραπεσόν” Luc.Philops.27.
2. fall aside or away from, c. gen., “τῆς ὁδοῦ” Plb.3.54.5 ; “τῆς ἀληθείας” Id.12.12.2 ; “τοῦ καθήκοντος” Id.8.11.8 ; “τῆς ἱστορίας” Str.1.1.7 : abs., fall away, Ep.Hebr. 6.6.
V. fall down before, cringe, flatter, “παραπεπτωκώς” D.45.84.
VI. Astrol., to be unfavourably situated, Vett.Val.5.5, 27.18.
