A.noise, esp. the confused noise of a crowded assembly, uproar, clamour, Pi.O.10(11).72, Th.8.92, etc.; θόρυβος βοῆς a confused clamour, S.Ph.1263; “θ. στρατιωτῶν” Ar.Ach.546; “θ. Πυκνίτης” Com.Adesp.45D.; “θ. παρέχειν ἐν ταῖς βουλαῖς καὶ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις” OGI48.9 (Ptolemais, iii B.C.); less freq. of an individual, E.Or.905; of animals, “θόρυβον δ᾽ οὐκ ἐφίλησαν ὄνων” Call.Aet.Oxy.2079.30.
a. applause, “θ. Ληναΐτης” Ar.Eq.547; “θ. καὶ ἔπαινος” Pl.Prt.339d, D.19.195; “θόρυβον καὶ κρότον ἐποιήσατε” Id.21.14.
b. groans, murmurs, And.2.15; μεγάλοι θόρυβοι κατ έχουσ᾽ ἡμᾶς great murmurs are abroad among us, S.Aj.142(anap.).
II. tumult, confusion, “θ. παρασχεῖν τινι” Hdt.7.181; ἐς θ. ἀπικέσθαι, καταστῆναι, Id.8.56, Th.4.104; ἐγένετο ὁ θ. μέγας, in a battle, ib.14; κραυγὴ καὶ θ. Phld.Hom.p.22 O.: pl., “θ. ὀχλώδεις καὶ παροινίαι” Men.Mon.239.
2. confusion of mind, “θορύβους ἐνθυμηματικοὺς καὶ ἀποφθεγματικοὺς παρασκευάζειν” Epicur. Nat.14.9; ὁ παρὰ κακὰς δόξας θ. Phld.Rh.2.31 S., cf. 40S.