Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A.“στίξω” Hdt.7.35, Eup.259, Men.Sam.108: aor. “ἔστιξα” Hdt.5.35:—Med., Luc.Syr.D.59, etc.: aor. “ἐστιξάμην” Nonn.D.43.232:—Pass.,aor. part. “στιχθείς” Porph.VP15: pf. “ἔστιγμαι” Hdt.5.35, Ar.Av.760:—tattoo, τὸ ἐστίχθαι εὐγενὲς κέκριται (among the Thracians) Hdt.5.6, cf. Phanocl.1.25; “ἀποξυρήσας τὴν κεφαλὴν ἔστιξε” Hdt.5.35; “ἐστιγμένους ἀνθέμια” X.An.5.4.32; of the Britons, “τὰ σώματα στίζονται γραφαῖς ποικίλαις καὶ ζῴων εἰκόσιν” Hdn.3.14.7; of a Syrian, to indicate dedication to gods (cf. στιγματηφορέω), UPZ 121.8 (ii B.C.).

2. esp. tattoo as a mark of disgrace, Hdt.7.35, Ar.Ra. 1511 (anap.); στίξω σε βελόναισιν τρισίν Eup.l.c., cf. Men.l.c., Call. Iamb.1.235 (Hermes 69.177), Hermog.Stat.11; “στιξάτω τὸ μέτωπον” PLille 29 ii 36, cf. i 14 (iii B.C.); “δραπέτης ἐστιγμένος” Ar.Av.760, cf. And.Fr.5; “ἐστ. αὐτόμολος” Aeschin.2.79; “αἰχμαλώτους Σαμίων στίζειν κατὰ τοῦ προσώπου καὶ εἶναι τὸ στίγμα γλαῦκα” Ael.VH2.9, cf. Diph. 66.7.

3. mark as one's property, στίξαι ἵππον (glossed ἐγκαῦσαι) Phot.; ς. χωρίον mark a piece of land as mortgaged, by a notice set up upon it, Poll.3.85 (Pass.).

4. rarely c. dupl. acc., τοὺς δὲ ἔστιζον (codd., “ἔστιξαν” Plu., Hude) στίγματα βασιλήϊα tattooed them with the royal tattoo-marks, Hdt.7.233; ς. ἵππον εἰς τὸ μέτωπον tattoo the figure of a horse on one's forehead, Plu.Nic.29; “ς. εἰς τὸ μέτωπον γλαῦκας” Id.Per.26, cf. X.l.c.

5. metaph., “εἶσ᾽ ἅλα στίζοισα πνοά” Simon.78; στιζόμενος βακτηρίᾳ beaten black and blue, Ar.V. 1296.

6. ς. τοὺς ὑμένας cause stabbing pains in, Gal.17(1).400.

II. Gramm., put a punctuation mark, Steph.in Hp.2.496 D., AP15.38 (Cometas); “τελείαν δεῖ στίξαι” Herm. in Phdr.p.84 A. (Cf. OE. stician 'to stab', Germ. sticken 'to stitch, embroider'.)