I. like τεύχω, make, make ready, prepare, “τιτύσκετο πῦρ” Il.21.342; ὑπ᾽ ὄχεσφι τιτύσκετο ἵππω he put two horses to the chariot, 8.41, 13.23:—later in Act. τιτύσκω , “νίκαν Ἱέρωνι τιτύσκων” B.5.49, cf. Antim.Fr.44, Arat.418, Lyc.1403, Max.279, Opp.H.2.99:—Pass., “τιτύσκεται” Aglaïas 25.
II. more freq., try to hit (τυχεῖν), aim, shoot, τινος at a person, τινι with a thing, “Μηριόνης δ᾽ αὐτοῖο τιτύσκετο δουρί” Il. 13.159; “ἐγχείῃ δ᾽ αὐτοῖο τιτύσκετο” 21.582, cf. 3.80, 11.350, etc.: abs., “βάλλε τιτυσκόμενος” Od.22.118; “τιτύσκεσθαι καθ᾽ ὅμιλον” Il.13.498,560; ἄντα τιτύσκεσθαι aim straight before one, at a mark right opposite, Od.21.421, 22.266; of one unlocking a door, “ἄντα τιτυσκομένη” 21.48; χερσὶ τιτυσκόμενος, of a boxer, Theoc.22.88: c. acc. cogn., φώριον ἀλλήλων βλέμμα τιτυσκόμεθα cast stolen glances at each other, AP5.220 (Paul. Sil.).
2. metaph., φρεσὶ τιτύσκεσθαι aim at a thing in mind, i.e. purpose, design, c. inf., Il.13.558; of the Phaeacian ships, “ὄφρα σε τῇ πέμπωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες” Od.8.556. (From τι-τυχ-σκ- or τι-τυκ-σκ-.)
