A.“χαλκέων δέλτων” Pl.Ax.371a codd.); Ep. also χάλκειος , v. χάλκειος: (χαλκός):—of copper or bronze, brazen, οὐδός, δόμος, τεῖχος, Il.8.15, 18.371, Od.10.4; ἄξων, κύκλα, Il.13.30, 5.723; “χ. Ἀράων θάλαμοι” Antim. in PMilan.17.48; “χ. καὶ ἀδαμαντίνοις τείχεσι” Aeschin.3.84; “ὀδός” Astyd.9, Ister 30; esp. of arms and armour, ἔγχος, ξίφος, Il.3.317,335; “σάκος” 7.220; θώρηξ, χιτών, 13.398,440; “ἔντεα” 18.131, etc.; “χαλκέοις ὅπλοις” E.Ph.1359; also “λέβητος χαλκέου” A.Ch.686, cf. E.Cyc.392; χαλκέοισικάδοις, χαλκέοις δρεπάνοις, S.l.c.; in Trag. mostly contr., “χαλκοῖς βάθροισι” Id.OC1591; “χαλκῆς ὑπαὶ σάλπιγγος” Id.El. 711; “χαλκῆς ἐκ δέλτου” Id.Tr.683.
b. of statues, χ. Ζεύς, χ. Ποσειδέων, a bronze statue of . . , Hdt.9.81; “χ. ταῦρος” Pi.P.1.95; “ἡ χαλκῆ Ἀθηνᾶ” D.19.272; “ἱστάναι τινὰ χαλκοῦν” Id.13.21; “ἄξιος σταθῆναι χαλκοῦς” Arist.Rh.1410a33; “στήλη ἐφ᾽ ᾗ ὁ στρατηγός ἐστιν ὁ χαλκοῦς” And.1.38; cf. χαλκῆ.
c. χ. ἀγών a contest for a shield of brass, Pi.N.10.22.
2. metaph., brazen, i. e. hard, stout, strong, “χάλκεος Ἄρης” Il.5.704, etc. (unless wearing brazen armour, cf. χάλκεοι ἄνδρες Orac. ap. Hdt.2.152); Χαλκοῦς, nickname of Aristomedes, Din. ap. Did.in D.9.57, Philem.1.2 D., Plu.Dem.11; “χ. στονόεντ᾽ ὅμαδον” Pi.I.8(7).27; “χ. αὐδά” Id.Pae.2.100; χάλκεον ἦτορ a heart of brass, Il.2.490; “ὄπα χ.” 18.222; χ. ὕπνος, i. e. the sleep of death, 11.241; χαλκέοισι νώτοις, of Atlas, E.Ion1.
II. as Subst., v. χαλκοῦς. [χάλκεοι is disyll. in Hes. Op.150.]