I.a town in Southern Campania, celebrated for its good wine, now Calvi, Cic. Agr. 2, 35, 95; id. Phil. 12, 11, 27; id. Att. 7, 14, 1; Hor. C. 4, 12, 14; Cato, R. R. 135, 1; Verg. A. 7, 728; Sil. 8, 514.—
II. Deriv.: Călēnus , a, um, adj., of Cales, Calenian: “municipium,” Cic. Fam. 9, 13, 3.—Absol., Cic. Att. 8, 3, 7: “ager,” Plin. 2, 103, 106, § 230: “vinum,” id. 14, 6, 8, § 65: “prelum,” Hor. C. 1, 20, 9: “falx,” id. ib. 1, 31, 9; also subst.,
2. Plur.: Călēni , ōrum, m., the inhabitants of Cales: C. Gracchus ap. Gell. 10, 3, 3.—In sing., Cic. Fam. 9, 13, 2.