previous next
Ĕrechtheus (trisyl. ), ei, m., = Ἐρεχθεύς,
I.a fabled king of Athens, father of Procris, Orithyia, Chthonia, and Creüsa, who devoted themselves to death for their country, Cic. Tusc. 1, 48, 116; id. Fin. 5, 22, 62; id. N. D. 3, 19; id. Sest. 21, 48; Ov. M. 6, 667 sq.; 7, 697; Just. 2, 6, 12.—
II. Derivv.
A. Ĕrechthēus , a, um, adj., Erechthean, and poet. for Athenian: “domus,Ov. F. 5, 204: “arces,id. M. 8, 548; cf. “litus,Val. Max. 6, 1, 1 ext.
B. Ĕrecthī-dae , ārum, m., poet., the Athenians, Ov. M. 7, 430.—
C. Ĕrechthis , ĭdis, f., a daughter of Erechtheus, Orithyia, Ov. H. 16; Procris, id. M. 7, 726.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, For Sestius, 21.48
    • Ovid, Metamorphoses, 6.667
    • Ovid, Metamorphoses, 7.430
    • Ovid, Metamorphoses, 7.726
    • Ovid, Metamorphoses, 8.548
    • Ovid, Epistulae, 16
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.22
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.19
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.48
    • Ovid, Fasti, 5
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 6.1.1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: