I.a fountain in Latium: “Juturna fons est in Italia saluberrimus juxta Numicum flumen,” Serv. Verg. A. 12, 139.—
II. Hence, also, a nymph, sister of Turnus, the king of the Rutuli, Verg. A. 12, 146; 154; Ov. F. 2, 585; 606.—Hence, ad Juturnae (sc. aedem), Cic. Clu. 36: “Juturnae lacus, in Rome,” Ov. F. 1, 708; Lact. 2, 7, 9.—Hence, Jūturnālĭa , ium, n., the festival of the nymph Juturna, Serv. Verg. A. 12, 139.