previous next
Messalla (less correctly Messāla ), ae, m.,
I.a Roman surname in the gens Valeria: “Corvinus primus Messanam vicit, et pri mus ex familiā Valeriorum, urbis captae in se translato nomine, Messana appellatus est: paulatimque vulgo permutante litteras, Messalla dictus,Sen. Vit. Beat. 13. The most celebrated is the orator M. Valerius Messalla Corvinus, in the time of Cicero and Augustus, Cic. Att. 15, 17, 2; 16, 16, A, 5; Tib. 4, 1, 1; Hor. A. P. 371; Sen. Contr. 2, 12, 8.—In plur., Ov. P. 4, 16, 43.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Cicero, Letters to Atticus, 15.17.2
    • Horace, Ars Poetica, 371
    • Ovid, Ex Ponto, 4.16
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: