previous next
Phaedrus (nom. PHAEDER, Inscr. Grut. 1111, 3), i, m., = Φαῖδρος.
I. A pupil of Socrates, a native of Myrsinus, in Attica, after whom Plato named one of his dialogues, Cic. de Or. 1, 7, 28; id. Or. 4, 15; 12, 39; id. Fin. 2, 2, 4; id. Tusc. 1, 22, 53 al.
II. An Epicurean philosopher of Athens, an instructor of Cicero, Cic. Fam. 13, 1, 2; id. Fin. 1, 5, 16; id. N. D. 1, 33, 93; id. Phil. 5, 5, 13.—
III. A freedman of Augustus, a Thracian by birth, and author of some well-known Latin fables.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to his Friends, 13.1.2
    • Cicero, Philippics, 5.5.13
    • Cicero, On Oratory, 1.7
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.5
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.2
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.33
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.22
    • Cicero, Orator, 4.15
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: