previous next
Sōcrătes , is, m., = Σωκράτης.
I. The celebrated Greek philosopher: “parens philosophiae,Cic. Fin. 2, 1, 1: “fons et caput philosophiae,id. de Or. 1, 10, 42: “ab Apolline omnium sapientissimus dictus,id. Ac. 1, 4, 16; Plaut. Ps. 1, 5, 50.—Voc. Socrate, bis, Cic. Fragm. p. 477 Orell.—As an appellative, in the plur.: “ut exsistant ... Socratae simul et Antisthenae et Platones multi,Gell. 14, 1, 29; cf. Lachm. ad Lucr. 2, p. 50. —Hence, Sōcrătĭcus , a, um, adj., = Σωκρατικός, of or belonging to Socrates, Socratic: “philosophi,Cic. Off. 1, 29, 104: “viri,id. Att. 14, 9, 1: “domus,Hor. C. 1, 29, 14: “sermones,Cic. de Or. 3, 18, 67; Hor. C. 3, 21, 9: “lepor subtilitasque,Cic. Rep. 1, 10, 16: “chartae,Hor. A. P. 310: “sinus,” i. e. devoted to philosophy, Pers. 5, 37: “Xenophon,Nep. Ages. 1: “cinaedi (in reference to Alcibiades, the favorite of Socrates),Juv. 2, 10.—As subst.: Sōcrătĭci , ōrum, m., the followers or disciples of Socrates, Cic. de Or. 3, 16, 61 sq.; id. Off. 1, 1, 2 et saep.—
II. A Greek painter, Plin. 35, 11, 40, § 137.—
III. A Greek sculptor, Plin. 36, 5, 4, § 32.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (15 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (15):
    • Cicero, Letters to Atticus, 14.9.1
    • Horace, Ars Poetica, 310
    • Plautus, Pseudolus, 1.5
    • Cicero, On Oratory, 1.10
    • Cicero, On Oratory, 3.16
    • Cicero, On Oratory, 3.18
    • Lucretius, De Rerum Natura, 2.50
    • Cornelius Nepos, Agesilaus, 1
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 36.32
    • Cicero, De Republica, 1.10
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.1
    • Cicero, De Officiis, 1.1
    • Cicero, De Officiis, 1.29
    • Gellius, Noctes Atticae, 14.1.29
    • Persius, Saturae, 5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: