I. The river Tiber, now Tevere: “Tiberis antea Tybris appellatus et prius Albula,” Plin. 3, 5, 9, § 53; cf. Liv. 1, 3.
(α).
Form Tiberis, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 9, § 53; Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 453 Vahl.); Cic. Att. 13, 33, 4; 12, 19, 1; id. Rosc. Am. 35, 100; id. Mil. 15, 41; Liv. 1, 7; 5, 13; 24, 9; 30, 38; Hor. C. 1, 2, 13; 1, 29, 12; 2, 3, 18; id. S. 1, 9, 18; 2, 1, 8; 2, 3, 292; id. Ep. 1, 11, 19. —
(β).
Form Tibris (Tybris; “only in the poets), Verg A. 2, 782: Tibrim,” id. ib. 3, 500: “Thybridis,” Ov. M. 15, 432; Luc. 6, 810: “Tibride,” Claud. in Eutr. 2, 127.—Hence,
A. Tĭbĕrīnus (Tībrī-nus , Claud. Laud. Seren. 16; Sid. Carm. 7, 75), a, um, adj., of or belonging to the Tiber, Tiberine: “ostium,” Cic. Imp. Pomp. 12, 33; Verg. A. 1, 13; Ov. F. 4, 329: “undae,” Hor. C. 3, 12, 7: “flumen,” Verg. A. 11, 449; Hor. Ep. 1, 11, 4: “lupus,” taken in the Tiber, id. S. 2, 2, 31: “campus,” Plin. 34, 6, 11, § 25: “gramen,” Claud. VI. Cons. Hon. 182: pater, i. e. Father Tiber, as a river-god, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 55 Vahl.); Verg. G. 4, 369; cf. “deus,” id. A. 8, 31.—
a. The Tiber: “hac quondam Tiberinus iter faciebat,” Prop. 4 (5), 2, 7. Verg. A. 7, 30; Ov. F. 4, 291; 6, 105.—
b. A king of Alba, after whom the river is said to have been named, Varr. L. L. 5, §§ 29 and 71 Müll.; Liv. 1, 3; Ov. F. 2, 389; id. M. 14, 614.—