previous next
Tīmaeus , i, m., = Τίμαιος.
II. A Pythagorean philosopher, a contemporary of Plato, Cic. Fin. 5, 29. 87; id. Rep. 1, 10, 16. — “After him was named the Platonic dialogue Timaeus, which Cicero translated into Latin,Cic. Tusc. 1, 25, 63; id. N. D. 1, 8, 18; id. Ac. 2, 39, 123; id. Fin. 2, 5, 15; v. the fragment of this translation (Timaeus sive de Universo), Cic. ed. B. and K. vol. viii. p. 131 sqq.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Letters to his Friends, 5.12.2
    • Cicero, On Oratory, 2.14
    • Cornelius Nepos, Alcibiades, 11.1
    • Cicero, De Republica, 1.10
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.5
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.29
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.8
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.27
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.25
    • Cicero, Brutus, 16.63
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: