previous next
admŏnĭtĭo , ōnis, f. admoneo.
I. A reminding, recalling to mind, suggestion: “illud ne indignuin quidem admonitione, ingens in epilogis verti discrimen,Cic. Quint. 6, 1, 37: “tanta vis admonitionis inest in locis, ut, etc.,id. Fin. 5, 1: “qua admonitione succurrit quod Varro tradit, etc.,Plin. 19, 1, 2, § 8: “unius admonitione verbi in memoriam reponuntur,Quint. 11, 2, 19: “unius admonitione verbi,id. 6, 1, 37.—Hence, transf.: admonitio morbi, or doloris, the returning sensations of a former sickness: “si qua admonitio doloris supersit,Plin. 25, 8, 49, § 88: “admonitionem morbi sentire,id. 24, 17, 101, § 158.—
II. A friendly, mild admonition (cf. Cic. de Or. 2, 83: admonitio, quasi lenior objurgatio; “v. admoneo, 1.): admonitio et praeceptum,Cic. Off. 1, 40 fin.; so id. de Or. 2, 70: si aliter sentirem certe admonitio tua me reprimere aut si dubitarem, hortatio impellere posset, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4.—
III. Correction, chastise ment: “plures admonitione notavit,Suet. Aug. 39: “admonitio fustium,Dig. 48, 19, 7.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Letters to his Friends, 10.4
    • Suetonius, Divus Augustus, 39
    • Cicero, On Oratory, 2.70
    • Cicero, On Oratory, 2.83
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 19.8
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 25.88
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.1
    • Cicero, De Officiis, 1.40
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 6, 1.37
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 2.19
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: