I.a murmurong, murmur.
I. In disapprobation: “vestra admurmuratio facit, Quirites, ut agnoscere videamini, qui haec fecerint,” Cic. Imp. Pomp. 13, 37: “Qui non admurmuratione, sed voce et clamore abjecti hominis furorem fregistis,” id. Pis. 14, 32; Cic. Verr. 6, 12, 27; 7, 16, 41.—
II. In approbation: “grata contionis admurmuratio,” Cic. Verr. 2, 15, 45: “secundae admurmurationes cuncti senatūs,” id. Q. Fr. 2, 1, 3.