previous next
ăd-ulter , ĕri, m., and ădultĕra , ae, f. alter, acc. to Fest.: adulter et adultera dicuntur, quia et ille ad alteram et haec ad alterum se conferunt, p. 22 Müll., orig.
I.one who approaches another (from unlawful or criminal love), an adulterer or adulteress (as an adj. also, but only in the poets).
I. Prop.: “quis ganeo, quis nepos, quis adulter, quae mulier infamis, etc.,Cic. Cat. 2, 4: “sororis adulter Clodius,id. Sest. 39; so id. Fin. 2, 9; Ov. H. 20, 8; Tac. A. 3, 24; Vulg. Deut. 22, 22: “adultera,Hor. C. 3, 3, 25; Ov. M. 10, 347; Quint. 5, 10, 104; Suet. Calig. 24; Vulg. Deut. 22, 22; “and with mulier: via mulieris adulterae,ib. Prov. 30, 20; ib. Ezech. 16, 32.—Also of animals: “adulter,Grat. Cyneg. 164; Claud. Cons. Mall. Theod. 304: “adultera,Plin. 8, 16, 17, § 43.—Poet. in gen. of unlawful love, without the access. idea of adultery, a paramour: “Danaën munierant satis nocturnis ab adulteris,Hor. C. 3, 16, 1 sq.; so id. ib. 1, 36, 19; Ov. Ib. 338.—
II. Adulter solidorum, i. e. monetae, a counterfeiter or adulterator of coin, Const. 5, Cod. Th.—
III. The offspring of unlawful love: nothus, a bastard (eccl.): “adulteri et non filii estis,Vulg. Heb. 12, 8.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Old Testament, Ezekiel, 16.32
    • New Testament, Hebrews, 12.8
    • Old Testament, Proverbs, 30.20
    • Cicero, For Sestius, 39
    • Cicero, Against Catiline, 2.4
    • Ovid, Metamorphoses, 10.347
    • Old Testament, Deuteronomy, 22.22
    • Suetonius, Caligula, 24
    • Tacitus, Annales, 3.24
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 8.43
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.9
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 5, 10.104
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: