I.a zealous imitator, emulator (in a good sense), ζηλωτής: ejus (sc. Catonis), * Cic. Att. 2, 1 fin.: “animus aemulator Dei,” Sen. Ep. 124 fin.: “virtutum aemulator fuit,” Just. 6, 3: “aemulatores sunt legis,” Vulg. Act. 21, 20; 1 Cor. 14, 12.—Eccl., of God as jealous of his honor: Deus est aemulator, (the Lord) is a jealous God, Vulg. Exod. 34, 14.
aemŭlātor , ōris, m. id.,